Εκδόσεις Τσιπούπολη

Η πρόσφατη καταιγίδα είχε αφήσει λασπωμένες λακκούβες στους δρόμους, και μια ησυχία, που όμοια της δεν είχε ξαναζήσει. Περπατούσε μόνος του, και κάθε τόσο έπεφτε στις λακκούβες. Ήταν μικρός, κοντούλης και φοβισμένος από τις βροντές, και την έντονη βροχή, που πριν από λίγη ώρα τον είχαν ξυπνήσει βίαια, και είχαν καταστρέψει το μοναδικό χάρτινο κουτάκι, που είχε βρει για να ξαποστάσει. Σχέδιο/Εικόνα: Βασ. Μαρκομιχάλης Το τρίχωμά του, μούσκεμα από τη βροχή, διέγραφε και την τελευταία σπιθαμή από το κοκαλιάρικο κορμάκι του. Η μουσούδα του, γεμάτη με μικρές μαύρες κουκκίδες, που έμοιαζαν σα μικρές σοκολατένιες ελιές, είχε ξεκινήσει ήδη την αναζήτηση τροφής και στέγης, μυρίζοντας πολύ γρήγορα αριστερά και δεξιά, ανακαλύπτοντας ακόμη και τα πιο περίεργα μυστικά του δρόμου. Ένας σκύλος σωστός Πουαρό! Στο απέναντι πεζοδρόμιο σίγουρα είχε χυθεί γάλα πριν λίγες μέρες. Στο μυαλό του έπλασε αμέσως την κυρία, που είχε την ατυχία να της ανοίξει η σακούλα του σούπερ μάρκετ και το γάλα να χυθεί εξ ολοκλή…

Μπορεί το νέο μου μακροπρόθεσμο πλάνο να έχει τίτλο «Με μια κάρτα οδηγό τα βιβλία αγαπώ», αλλά ο αποψινός τίτλος του άρθρου μου έχει διαφορετική ονομασία. Κι αυτό συνέβη επειδή έχει μείνει στο μυαλό μου η προχθεσινή γλυκιά ατάκα της Ελένης Μάντζιου, εκπαιδευτικού και υπεύθυνης της δανειστικής βιβλιοθήκης του 17ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, που καθώς με σύστηνε το Σάββατο 6 Απριλίου στα πρωτάκια του σχολείου στην παλιά λαχαναγορά Αγρινίου, με αποκάλεσε ως την «κυρία της οθόνης».  Παρέα με την μικρή μου φιλαναγνώστρια Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εδώ και καιρό βρίσκομαι σε επικοινωνία με την κυρία Ελένη, προκειμένου να πραγματοποιήσω στο σχολείο μια δράση φιλαναγνωσιας και να οργανώσουμε τη βιβλιοθήκη του σχολείου. Μετά από μια σειρά μεταμεσονύχτιων τηλεφωνημάτων πρότεινα στην Ελένη την εκτέλεση μιας τηλεδιάσκεψης, προκειμένου να καθοδηγήσω τους μαθητές των δύο τμημάτων της Α’ τάξης του σχολείου στο μαγικό κόσμο των βιβλίων. Το ραντεβού δόθηκε για την Τρίτη 2 Απριλίου, γεν…