Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα δαγκωτζούρια της Αριάδνης Δάντε

Είναι Δευτέρα βράδυ, 12 Ιουνίου και όπως κάθε βράδυ, κάποιο παιδάκι στο σπίτι μου θέλει να ακούσει μια ιστορία για να χαλαρώσει και να αποκοιμηθεί.

 -Μαμά, θα μου πεις μια ιστορία;
-Ναι, χαρά μου. Ξάπλωσε.
-Θα μου ξύσεις και την πλατούλα;
-Ναι, καρδούλα μου, μόνο πήγαινε λίγο πιο μέσα στο κρεβάτι, για να χωράω και εγώ.

Λοιπόν Chris, απόψε θα σου μιλήσω για ένα αλλιώτικο κέικ. Ήταν κάποτε ένα μπαγιάτικο κέικ, που δεν το αγαπούσε κανείς. Είχε απομείνει για μέρες στον πάγκο της κουζίνας ενός τριώροφου νεοκλασικού σπιτιού, μα τα παιδιά του σπιτιού δεν το καταδεχόταν να το φάνε, ούτε στο πρωινό τους, αλλά ούτε και στο απογευματινό τους γεύμα.
Αφού είδε κι απόειδε ο μάγειρας του σπιτιού, ότι το κέικ είχε παραμπαγιατέψει και σε λίγο θα το χάιδευε η μούχλα για να το συνοδέψει στον κάδο των απορριμμάτων κι ύστερα στην χωματερή για να το τσιμπήσουν οι επιδημητικοί λευκοπελαργοί, το πήρε στοργικά, το τοποθέτησε στο κέντρο μιας κατακόκκινης, φαρδιάς λεκάνης κι άρχισε να το ψιχουλιάζει με τα ροδαλά, στρουμπουλά δάχτυλά του.
Μετά από λίγα λεπτά, το κέικ είχε μετατραπεί σε ένα βουνό από χρυσοκίτρινα ψίχουλα. Μα, δεν παρέμεινε βουνό. Τουναντίον. Τα ροδαλά δάχτυλα του άξιου μάγειρα σχημάτισαν στην κορυφή του βουνού έναν κρατήρα κι αυτό μετατράπηκε σε ένα όμορφο ηφαίστειο. Με συνεχείς, κυκλικές κινήσεις, ο άψογος δημιουργός άνοιξε ακόμη περισσότερο τη διάμετρο του κρατήρα κι έτσι έφτασε στον πάτο της λεκάνης αποκαλύπτοντας μια κατακόκκινη λίμνη.
Ύστερα, έστρωσε στην επιφάνεια της λίμνης μια στρώση πραλίνα φουντουκιού και τάραξε τα νερά της με μικρά παγόβουνα κρέμας τυριού. Στο τέλος, τοποθέτησε σπασμένα γεμιστά μπισκότα, που θύμιζαν καραβάκια. Μόλις τοποθέτησε και το τελευταίο κομμάτι μπισκότου, τα δάχτυλα του μάγειρα άρχισαν να στροβιλίζονται στη λεκάνη και να προκαλούν ολόκληρο ανεμοστρόβιλο, αναδεύοντας όλα τα υλικά. Όταν κόπασε ο άνεμος, τα ψίχουλα, το τυρί κρέμα, η σοκολάτα και η πραλίνα είχαν χαθεί! Στη θέση τους έστεκε μια επίπεδη, αλλά νοτισμένη επιφάνεια.
Ο δημιουργός έστρωσε στο μεγάλο ασημένιο δίσκο ένα πελώριο κομμάτι λαδόχαρτο και πήρε στα χεράκια του μια μεγάλη μπάλα ζύμης. Έκοψε ένα μικρό κομμάτι, το φυλάκισε στις παλάμες του και με απαλές κινήσεις άρχισε να το μετατρέπει σε μια καλοσχηματισμένη μπαλίτσα σε μέγεθος καρυδιού. Τοποθέτησε το μπαλάκι στο λαδόχαρτο και επανέλαβε τη διαδικασία, γεμίζοντας έτσι όλο το δίσκο. Στη συνέχεια, σκέπασε τις καρυδένιες μπαλίτσες με διάφανη μεμβράνη και φρόντισε να αδειάσει το πρώτο ράφι του ψυγείου. Ύστερα, έβαλε τον ασημένιο δίσκο στην κενή θέση του ψυγείου και τον άφησε εκεί για να ξεκουραστεί για λίγη ώρα.
Μετά, ο μάγειρας πήρε το μικρό του κατσαρολάκι κι άρχισε να σπάζει την ορθογώνια πλάκα κουβερτούρας σε ασύμμετρα κομμάτια. Έπειτα, φούντωσε λίγο το μάτι της ηλεκτρικής κουζίνας κι άρχισε να ανακατεύει τα κομμάτια σοκολάτας. Σύντομα, είχε φτιάξει μια σοκολατένια θάλασσα, για να βουτήξει τις καρυδένιες μπαλίτσες του ασημένιου δίσκου. Ύστερα από κάθε μακροβούτι, η μπαλίτσα επέστρεφε στη θέση της, έτοιμη για ηρεμοθεραπεία, έχοντας, πια, μια νέα προέκταση: ένα ξύλινο κοντάρι που είχε τοποθετηθεί στον πυρήνα της, δίνοντας τη δυνατότητα στο μάγειρα να την κρατά δίχως να της αλλοιώνει το σχήμα.
(c) Nikos Koulousias, Executive Chef*
Στο τέλος, ο μάγειρας πήρε πέντε χρωματιστές καραμέλες, τις ξετύλιξε γοργά και τις άφησε στον πυθμένα του γουδιού. Κι άρχισε να τις θρυμματίζει με το μπρούτζινο χαβανόχερο. Μετά, βούτηξε μια κουτάλα στο γλυκό σύννεφο σκόνης και μοίρασε τις στάλες του στον ασημένιο δίσκο. Η λιωμένη σοκολάτα από τις καρυδένιες μπαλίτσες μαγνήτισε τους κρυστάλλινους, καραμελένιους κόκκους και μετέτρεψε τον ασημένιο δίσκο σε μια νεραϊδένια πολιτεία. Ο μάγειρας ήταν πολύ ευχαριστημένος με το δημιούργημά του. Ανασήκωσε τα σοκολατένια γλειφιτζούρια του και τα κάρφωσε σε ένα ολοστρόγγυλο πεπόνι, που πάνω του είχε σχηματίσει ένα χαμογελαστό προσωπάκι. Τα παιδιά, μόλις επέστρεψαν από το σχολείο, ενθουσιάστηκαν με το γλυκό επίτευγμα του μάγειρα και ξέσπασαν σε επευφημίες. Το μπαγιάτικο κέικ ήταν τρισευτυχισμένο!

-Σου άρεσε η ιστορία μου, Κρις;
-Μου άρεσε, μαμά. Μα, έχω να σου πω κάτι : αυτά που έφτιαξε ο μάγειρας, δεν ήταν γλειφιτζούρια. Ήταν δαγκωτζούρια!

*
Η ιστορία βασίστηκε στη συνταγή του Executive Chef Νίκου Κουλούσια. Ο Νίκος Κουλούσιας γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε μαγειρική στη Γερμανία. Κατάγεται από την Νεάπολη Κοζάνης, από την πλευρά του πατέρα του και από τη Ναύπακτο, από την πλευρά της μητέρας του. Από μικρός είχε όνειρο να ασχοληθεί με το χώρο της μαγειρικής και της ζαχαροπλαστικής, κάτι το οποίο πέτυχε με απόλυτη επιτυχία, με αρωγό το πείσμα και την υπομονή του.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Διαγωνισμός Συγγραφής Παραμυθιού για Μαθητές Δημοτικού

Διαγωνισμός συγγραφής παραμυθιού με θέμα:  Μυθολογία και Μνημεία Αιτωλοακαρνανίας, Μάρτιος 2024 Το Εργαστήριο Καινοτομίας Δημιουργικότητας και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση (ΔΗΚΑΙΤΕ,  https://crinte.nured.uowm.gr/ ) του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ)  σε συνεργασία με το  Μουσείο Ιστορίας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας ( http://dipe.ait.sch.gr/educationmuseum/joomla/ )  προκηρύσσουν τον 1 ο Διαγωνισμό Παραμυθιού  για μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας  με θέμα:  « Μυθολογία και Μνημεία της Αιτωλοακαρνανίας »  (Αρ. Έγκρισης: Φ.23./12364/05-09-2023.ΔΝΣΗ ΠΕ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ/ΤΜΗΜΑ Ε’). Το παραμύθι μπορεί να διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή, να υπάρχουν μαγικά/φανταστικά στοιχεία, που οι χαρακτήρες τα αντιλαμβάνονται ως μέρος της πραγματικότητας. Το έργο μπορεί να κατατεθεί με τη μορφή κειμένου ή ψηφιακής αφήγησης . Στον διαγωνισμό δύναται να διακριθούν τρία έργα ανάλογα με τη μορφή. Ως διάκριση ορίζεται το βραβείο, ο έπαινος και η

1η Γιορτή Παραμυθιού στο Μουσείο Ιστορίας Εκπαίδευσης Ιστορίας με την Ελένη Πριοβόλου

1η Γιορτή Παραμυθιού στο Μουσείο Ιστορίας Εκπαίδευσης Ιστορίας με την Ελένη Πριοβόλου «Ό τ ι κ ι α ν σ υ μβ αί νε ι στη ζω ή σο υ, εσ ύ ν α μ έ νε ι ς μ ό νο στη χ α ρ ά σο υ. Ν α χ α μογελ ά ς , ν α τολμ ά ς , ν α δ ί νε ι ς χ ώ ρο στο λε υ κ ό φως κ αι στη δημ ι ο υ ργ ία. Ν α γελ ά ς , ν α ζε ι ς , ν α ονε ι ρε ύ εσ αι. Ν α ζωγρ α φ ί ζε ι ς τον κ ό σμο με το δ ι κ ό σο υ π α ρ α μ ύ θ ι. ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ.  Κ ι έ πε ι τ α, ν α σμ ι γε ί ς με τ α π α ρ α μ ύ θ ια των ά λλων κ αι ν α α ντ α μ ώ νετε σε μ ια Γ ι ορτ ή, μ ια Γ ι ορτ ή Π α ρ α μ υ θ ι ο ύ...» Την Κυριακή 2 Ιουνίου το Μουσείο Ιστορίας Εκπαίδευσης Ιστορίας στολίστηκε με τις αφίσες ζωγραφιές των παιδιών του Δημοτικού Σχολείου Αγγελοκάστρου και υποδέχθηκε τους καλεσμένους του, για να τιμήσουν το έργο και την σαραντάχρονη πορεία της συγγραφέως Ελένης Πριοβόλου .        Η κινητικότητα στον αύλειο χώρο του Μουσείου ξεκίνησε από νωρίς. Παρά την έντονη ζέστη, το βιβλι

Το summer Camp της ΓΕΑ Αγρινίου μέσα από τη γραφή της μαμάς Αριάδνης Δάντε

Πρωινό Τετάρτης, 3 Ιουλίου 2024. Ο δευτερότοκος κατεβαίνει από το αυτοκίνητο της περήφανης Αγρινιώτισσας μάνας, που έχει παρκάρει στο Δημοτικό Στάδιο Αγρινίου "Μιχάλης Κιούσης" και συντροφιά με τη μάνα οδεύουν στο κλειστό γυμναστήριο. Ο νεαρός επίδοξος μπασκετμπολίστας είναι έτοιμος να παρακολουθήσει το 4ημερο Basketball Camp της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου, για το οποίο έκανε 300 χιλιόμετρα. Άλλωστε, τον σωστό δάσκαλο τον ακολουθούμε παντού. Κι αυτό το καλοκαιράκι από το να κάθεται ένας έφηβος στο σπίτι, είναι προτιμότερο να βρίσκεται στο γήπεδο και να μαθητεύει πλάι σε ξεχωριστούς προπονητές, για να κερδίζει γνώσεις και εμπειρίες στο αγαπημένο του άθλημα.  Αυτό το τετραήμερο οι προπονητές των αναπτυξιακών τμημάτων της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, Ελένη Καλαϊτζάκη (εμπνεύστρια και ιδρύτρια του Γ.Σ. ΑΡΤΕΜΙΣ ΑΧΑΡΝΩΝ) και Γιάννης Ελευθεριάδης μαζί με τον κορυφαίο Skill Development Basketball Coach, Ganon Baker και τον Διδάκτορα Προπονητή Δημήτρη Γαλάνη ήταν έτοιμοι