Η κυρία Άνοιξη και τα νηπιαγωγάκια της Αντωνίτσας

"Λοιπόν, παιδάκια ας ξεκινήσουμε το μάθημά μας με το τραγουδάκι της κυρίας Άνοιξης", είπε η κυρία Αντωνία Στελιανού του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου την περασμένη Παρασκευή στους μαθητές της και πάτησε το play από το βιντεάκι.

Ποιος να το περίμενε όμως ότι θα παγώσει η οθόνη και το σύστημα θα "πετάξει" την κυρία Αντωνία έξω από την τάξη! Η κυρία Αντωνία συνδέθηκε ξανά στην πλατφόρμα για να συνεχίσει το διαδικτυακό μάθημα με τα νηπιαγωγάκια της και προσπάθησε ξανά να βάλει το τραγουδάκι της κυρίας Άνοιξης. 26 Μάρτη βλέπετε! Μπήκε η Άνοιξη για τα καλά και πρέπει να την προϋπαντήσουμε και να της τραγούδησουμε με τα παιδιά!

Μάταια όμως. Η κυρία Αντωνία ήταν απογοητευμένη. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνό της. Κι ενώ είχε μάθημα, το τηλέφωνό της επέμενε να χτυπά! Τότε, το σήκωσε και προσπάθησε να καταλάβει ποια είναι στην άλλη γραμμή...

Χωρίς να καταλαβαίνει πολλά, μια άγνωστη φωνή συνδέθηκε στη διαδικτυακή τάξη και εμφανίστηκε ένα άδειο παράθυρο με το όνομα "Αριάδνη Δάντε". Όλοι άκουσαν τη φωνή. Κι η φωνή είπε: "Κυρία Αντωνία, καλησπέρα! Τι κάνετε; Βλέπω ότι προσπαθείτε να βάλετε το τραγουδάκι μου στα παιδιά και υπάρχει πρόβλημα. Ξέρετε, αυτόν τον καιρό πολλοί νηπιαγωγοί βάζουν το τραγουδάκι μου στα παιδιά και όταν δεν μπορούν να το ακούσουν τα νηπιαγωγάκια, με ειδοποιεί ο βοηθός μου και τότε παρουσιάζομαι στις τάξεις και τους κάνω λίγη παρέα. Μήπως αντί για το τραγουδάκι μου θέλετε να σας πω ένα παραμύθι;"

Η κυρία Αντωνία πέταξε από τη χαρά της. Το ίδιο και τα παιδιά. Ξαφνικά, το παράθυρο της Άνοιξης γέμισε λουλούδια και εμφανίστηκε μπροστά τους η ίδια η Άνοιξη! Χαιρέτησε ένα ένα τα παιδάκια μαζί με τα ζωάκια της και στη συνέχεια τους αφηγήθηκε το παραμύθι του Γίγαντα του Δάσους.

Στο τέλος, τα παιδιά για να την ευχαριστήσουν ζωγράφισαν πανέμορφες ζωγραφιές και ηχογράφησαν υπέροχα μηνύματα για την κυρία Άνοιξη, τα έστειλαν στη νηπιαγωγό τους και η κυρία Αντωνία ετοίμασε ένα τέλειο ψηφιακό πακέτο και το δώρισε στην Άνοιξη για να θυμάται με πολλή πολλή αγάπη εκείνο το μεσημέρι της 26ης Μαρτίου στο 23ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου.

Ευχαριστούμε πολύ την Αντωνία Στελιανού, τα παιδιά και τους γονείς τους για την υπέροχη έκπληξη στην Αριάδνη Δάντε και στον "Γίγαντα του Δάσους", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τσιπούπολη.

Η πρώτη μου επίσκεψη στον Παράδεισο!

Το Εργαστήρι Σκέψης αποτελεί μια σειρά εργαστηρίων για παιδιά προσχολικής ηλικίας με στόχο τη δημιουργική μάθηση γεωμετρικών εννοιών, την εξοικείωση με την αλγοριθμική, την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και τη δημιουργική γραφή έχοντας ως βασικά εργαλεία την ψηφιακή αφήγηση και την παιχνιδοποίηση. Το Εργαστήρι δημιουργήθηκε με αφορμή την έρευνά μου στη Διδακτική της Πληροφορικής, στα πλαίσια των διδακτορικών μου σπουδών και την έμπνευση που μου δόθηκε από τα "μεγάλα μωρά" του Γ Βρεφονηπιακού Σταθμού Αθηνών και πραγματοποιείται σε τρία τμήματα του σταθμού. Στο εγχείρημα αυτό δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πολύτιμη υποστήριξη του προσωπικού και της διευθύντριας του Γ ΒΝΣΑ, αλλά και στην ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το Εργαστήρι Σκέψης και η γνωριμία μου με τα παιδιά ξεκίνησε με το παραμύθι του Γίγαντα του Δάσους. Στην πρώτη μου επίσκεψή στο σταθμό είχαν έρθει μαζί μου οι πέντε κούκλες του παραμυθιού, που κυριολεκτικά μπήκαν στις καρδιές των παιδιών. Τα παιδιά γνώρισαν

Διαβάστε περισσότερα

1ο Εργαστήρι Σκέψης: Το σημείο

Στο πρώτο εργαστήρι τα παιδιά γνώρισαν τον Μαρσέλ, το προβατάκι μου, που είναι ντυμένο με μπόλικα ουράνια τόξα και πανέμορφα λουλούδια της Άνοιξης. Ο Μαρσέλ, το πρόβατο, αγαπά πολύ τη στιχουργική και το τραγούδι. Μάλιστα, έχει γράψει κι ένα τραγουδάκι για τα παιδιά, το οποίο φρόντισα να το εκτυπώσω σε μικρά χαρτάκια διπλής όψης για να το έχω μαζί μου στη συνάντησή μας. Αφού απήγγειλα κάποιους στίχους του τραγουδιού, μοίρασα στα παιδιά τα χαρτάκια και ξεκίνησα να τραγουδάω τον σκοπό του κάνοντας παντομίμα τις λέξεις "1, 1+1, 2, πηγαίνω" κτλ. Εκείνα άρχισαν να κουνιούνται στο ρυθμό και να προσπαθούν να μάθουν τις λέξεις. Το σημείο Ένα κι ένα κάνουν δύο το μαθαίνω στο σχολείο που πηγαίνω το πρωί σαν ξυπνήσει η Αυγή. Ένα κι ένα κάνουν δύο κι εγώ παίρνω ένα σημείο το αφήνω στο χαρτί μια τελίτσα να φανεί. Κι αφού βάλω το σημείο τον κανόνα για τα δύο φέρνω τώρα στο μυαλό κι άλλο ένα θέλω εδώ. Και μια δεύτερη τελεία ζωγραφίζω μ’ αγωνία και κοιτάζω στο χαρτί δύο σημεία είναι εκεί...

Διαβάστε περισσότερα

Εκδόσεις Τσιπούπολη

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου