Ο θαυμαστός αγρόκηπος του Θανασάκη

Καλεσμένοι της Τρίτης 13 Ιουλίου στον Γ' Βρεφονηπιακό Σταθμό Αθηνών ήταν η Φιόνα, ο Θανασάκης και ο θαυμαστός κήπος του με τα πανέμορφα μοτίβα. Οι ήρωες τακτοποιήθηκαν από νωρίς στα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου μου και καμάρωναν τα 110 τετράγωνα του θαυμαστού κήπου του Γεωμέτρη κόκορα, ανυπομονώντας να δουν και τις εντυπώσεις των παιδιών.

Η έμπνευση για τη δημιουργία ενός αγρόκηπου ήρθε για να καλύψει τις ανάγκες της μεταπτυχιακής μου διατριβής στη μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών "Δημιουργική Γραφή στην Εκπαίδευση" με τίτλο "Τα μοτίβα της Φιόνας: Όταν η ψηφιακή αφήγηση γίνεται αφορμή για τη δημιουργική μάθηση της Γεωμετρίας και της Αλγοριθμικής στο Νηπιαγωγείο". Περιλαμβάνει 110 τετράγωνα με μοτίβα και διαδρομές, που προσφέρουν σε κάθε εκπαιδευτικό της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης απεριόριστες δυνατότητες για να καλύψει οποιοδήποτε διδακτικό στόχο επιθυμεί μέσα από το παιχνίδι, ανάλογα βέβαια με τη φαντασία του. Φυσικά, προσφέρει και στα παιδιά πολύ περισσότερες ιδέες για δημιουργικό παιχνίδι.

Ωστόσο, ο θαυμαστός κήπος του Θανασάκη σε μορφή μακέτας υλοποιήθηκε για χάρη των παιδιών του Εργαστηρίου Σκέψης. Ο αγρόκηπος είναι στην ουσία ένας πλούσιος σε γεωμετρικά μοτίβα και σχήματα λαβύρινθος χωρισμένος σε πέντε περιοχές. Μέσα του περιλαμβάνονται γωνίες, τρίγωνα, τετράγωνα, δέντρα, ένα τούνελ, ένα υδραγωγείο, ένα ποτάμι, ένα καράβι, σημεία, γραμμές, λουλούδια από κουμπιά, μονοπάτια με μικρά και μεγάλα πετραδάκια, πολύχρωμοι κύβοι, τρισδιάστατα τρίγωνα, μικρά, μεγάλα και μεσαία φιαλίδια, σπιτάκια, αλλά και μεγάλα κτίρια, δρόμοι, τοίχοι και γέφυρες. Στόχος του είναι να αποδείξει στα παιδιά την τέχνη της "γεωμετρικής" ζωγραφικής του λεπτουργού Θανασάκη. 

Η μακέτα με τον αγρόκηπο του Θανασάκη προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στα παιδιά όλων των τμημάτων. Αφιερώσαμε αρκετή ώρα για να παρατηρήσουμε τα στοιχεία της μακέτας και όταν ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν τι βλέπουν ακούστηκαν στο Εργαστήρι μας λέξεις και έννοιες από το δίμηνο ταξίδι μας: γραμμές, σημεία, κύβοι, γέφυρες, μοτίβα! 

Ύστερα, ζήτησα από τα παιδιά να διαλέξουν κάτι από τη μακέτα και να το δημιουργήσουμε. Τα παιδιά του Ν3 αποφάσισαν να δημιουργήσουν λουλούδια με κουμπιά και αυτοκόλλητα με μονόχρωμους κύκλους, ενώ για γύρη πρόσθεσαν καρδούλες ή αστεράκια από τα φιαλίδια της μάγισσας. 

Το μοναδικό σημείο της διαδικασίας στο οποίο έδωσα ιδιαίτερη έμφαση ήταν ο τρόπος με τον οποίο κρατάμε το κουμπί και κολλάμε τα αυτοκόλλητα με τους κύκλους. Σε εκείνο το σημείο ανέφερα στα παιδιά ότι θα τους δείξω τον αλγόριθμο.

Συγκεκριμένα, ακολουθήσαμε τέσσερα βήματα:

1. Κρατήσαμε το κουμπί με τον αντίχειρα και τον δείκτη του δεξιού χεριού.

2. Πήραμε έναν κύκλο και τον κολλήσαμε στο κουμπί.

3. Περιστρέψαμε το κουμπί προς τα δεξιά, τόσο όσο να μπορεί να κολλήσει ο επόμενος κύκλος στο πλάι του.

4. Επαναλάβαμε τα βήματα 2 και 3 μέχρι να συμπληρωθεί η μορφή ενός ολοκληρωμένου λουλουδιού. 

 

 

 

Τα παιδιά του Ν4 θαύμασαν τη μηλιά της μακέτας και τα κουμπιά και συζητήσαμε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός βιβλίου με αντίστοιχη θεματολογία. Μελετήσαμε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ενός βιβλίου και διαπιστώσαμε ότι χρειαζόμαστε σελίδες για το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο και το περιεχόμενό του. Τελικά, με τα παιδιά του Ν4 εργαστήκαμε με τον αλγόριθμο κατασκευής των σελίδων του βιβλίου μας. Συγκεκριμένα, πήραμε έξι πόλυχρωμα αφρώδη φύλλα, δύο χάρακες 30 εκατοστών και ένα κοπίδι και ακολουθήσαμε τα εξής βήματα:

1. Κόψαμε ένα φύλλο σε διαστάσεις 14x12. 

2. Πήραμε ένα ακόμη φύλλο και ακουμπήσαμε το πρώτο φύλλο πάνω του και κόψαμε στις ίδιες διαστάσεις.

3. Επαναλάβαμε 3 φορές το βήμα 2.  

Ύστερα, τα παιδιά έδωσαν ιδέες για τον τίτλο και τελικά δημιουργήσαμε το εξώφυλλο με τους ήρωες χρησιμοποιώντας τα υλικά του Εργαστηρίου Σκέψης.

Τα παιδιά του Ν5 επέλεξαν να φτιάξουν κι εκείνα μοτίβα με λουλούδια χρησιμοποιώντας όμως και έναν πράσινο κορμό. 

Τελικά, ο αγρόκηπος του Θανασάκη αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά. Σε κάθε ευκαιρία, οι μικροί δημιουργοί τον επισκέπτονταν για να φυσήξουν τους έλικες των δύο ξύλινων ρομπότ, να πειράξουν τα αμαξάκια, αλλά και να σηκώσουν στα χεράκια τους τα αποσπώμενα αντικείμενα. 

Όσο για τη Φιόνα και τον Θανασάκη; Αυτοί χαμογελούσαν και καμάρωναν με την εισηγήτρια του Εργαστηρίου, που σκέφτονταν πως τελικά άξιζαν οι πολλές, μα πάρα πολλές ώρες εργασίας για τη δημιουργία του.