Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Λαμπερή και τ' αστρονυφικο

Στάθηκε για ώρα στο παραθύρι του ουρανού και συλλογίζονταν... 
"Τι έπαθε η νύχτα κι έχασε το χρυσάφι της;", 
"Πώς και δεν άρχισαν τ' αστέρια το κυνηγητό;"
"Πότε έφυγε το οξυγόνο από την ατμόσφαιρα;"
"Γιατί τόση σιωπή και μελαγχολία;"
-"Έκαψαν τον Αμαζόνιο και η Γη πεθαίνει! Γι' αυτό είμαστε όλοι θλιμμένοι.", της είπε η μικρή Σελήνη διαβάζοντας τις σκέψεις της.
"Πεθαίνει; Μα πρέπει να κάνω κάτι!", της απάντησε η Λαμπερή με αποφασιστικότητα κι άρπαξε τη φεγγαρενια απόχη της, για να διορθώσει την κατάσταση.
Πρώτα μάζεψε προσεκτικά τα ασπρόμαυρα αστεράκια, έπειτα τα ασημένια φεγγάρια και στο τέλος τους γκρίζους πλανήτες. Ύστερα έτρεξε γρήγορα στη μαγική της ντουλάπα κι άρχισε να ανακατεύει τους μανδύες και τα πέπλα της. Σαν έφτασε στο μεταξωτό νυφικό της, αναστεναξε με ανακούφιση κι επανέλαβε τα λόγια που της είχε πει κάποτε η νεραϊδονονα της: "Όταν η νύχτα χάσει τη λάμψη της, η αστροσκονη του νυφικού θα σώσει τον κόσμο."
Ναι, ήξερε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει. Έπρεπε να ταιριάξει με προσοχή τα ουράνια παιδιά στο σώμα του αστρονυφικου.
Άπλωσε το χερι της μες στην απόχη κι έπιασε ένα λευκό αστεράκι.
"Μη μου φοβάσαι", του μουρμουρισε, "σύντομα θα γίνεις καλά". Ύστερα το ακούμπησε απαλά στο φόρεμα και το αστέρι κουρνιασε στην αγκαλιά της αστροσκονης. Με περισσή στοργή πήρε το επόμενο κι ύστερα κι άλλο, κι άλλο και σε κάθε εναπόθεση τους ψιθύριζε λόγια παρηγορητικά, λόγια αγάπης. Αφού τέλειωσε με τα αστέρια, ασχολήθηκε με τα ασημένια φεγγάρια. "Είστε πανέμορφα, γλυκά μου κρουασάν", τους ψέλλιζε μελωδικά, αλλά σας χρειάζεται λίγη ακόμη λάμψη για να φωταγωγησετε το σύμπαν.". Κι έπειτα, έφτασε κι η σειρά των πλανητών, για να ξαπλώσουν στο πολύτιμο μετάξι.
Ολοκληρώνοντας το έργο της, η Λαμπερή είχε κεντήσει στο νυφικό της όλα τα στολίδια του ουρανού. Πλέον, είχε φτάσει η ώρα της σωτηρίας. Η Λαμπερή πήρε το νυφικό και το τύλιξε στο κορμί της. 
Ύστερα, σταθηκε απέναντι από τον ολόχρυσο καθρέφτη της και φώναξε:
"Αέρα στάσου σύμμαχος, τη λάμψη μου θυμήσου, πάρε μου την αστροσκονη και κάνε τη δική σου.
Φύτρωσε σύννεφα, κλαδιά, σκόρπισε οξυγόνο
κάνε τ' αστέρια μας λαμπρά, στη Γη να δώσεις χρόνο".
Και τότε, ένας ζεστός άνεμος τρύπωσε από το παραθύρι της και ψιθύρισε στην αστροσκονη για να χαϊδεψει τα ουράνια σώματα. Εκείνα, λες και ξύπνησαν από το χάδι, άρχισαν να αναπηδούν ολοζώντανα και φωτεινά από το παραθύρι της. Κι όταν έφτασε η ώρα της Γης να αναπηδήσει από το παράθυρο στο σύμπαν, γύρισε στη Λαμπερή και της είπε: "Αν δεν αλλάξουν οι άνθρωποι, δεν μπορώ να ελπίζω συνέχεια στα θαύματα". Κι η Λαμπερή κατάλαβε πως ετούτη η σωτηρία της Γης ήταν η τελευταία της...

Αριάδνη Δαντε

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Διαγωνισμός Συγγραφής Παραμυθιού για Μαθητές Δημοτικού

Διαγωνισμός συγγραφής παραμυθιού με θέμα:  Μυθολογία και Μνημεία Αιτωλοακαρνανίας, Μάρτιος 2024 Το Εργαστήριο Καινοτομίας Δημιουργικότητας και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση (ΔΗΚΑΙΤΕ,  https://crinte.nured.uowm.gr/ ) του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ)  σε συνεργασία με το  Μουσείο Ιστορίας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας ( http://dipe.ait.sch.gr/educationmuseum/joomla/ )  προκηρύσσουν τον 1 ο Διαγωνισμό Παραμυθιού  για μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας  με θέμα:  « Μυθολογία και Μνημεία της Αιτωλοακαρνανίας »  (Αρ. Έγκρισης: Φ.23./12364/05-09-2023.ΔΝΣΗ ΠΕ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ/ΤΜΗΜΑ Ε’). Το παραμύθι μπορεί να διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή, να υπάρχουν μαγικά/φανταστικά στοιχεία, που οι χαρακτήρες τα αντιλαμβάνονται ως μέρος της πραγματικότητας. Το έργο μπορεί να κατατεθεί με τη μορφή κειμένου ή ψηφιακής αφήγησης . Στον διαγωνισμό δύναται να διακριθούν τρία έργα ανάλογα με τη μορφή. Ως διάκριση ορίζεται το βραβείο, ο έπαινος και η

1η Γιορτή Παραμυθιού στο Μουσείο Ιστορίας Εκπαίδευσης Ιστορίας με την Ελένη Πριοβόλου

1η Γιορτή Παραμυθιού στο Μουσείο Ιστορίας Εκπαίδευσης Ιστορίας με την Ελένη Πριοβόλου «Ό τ ι κ ι α ν σ υ μβ αί νε ι στη ζω ή σο υ, εσ ύ ν α μ έ νε ι ς μ ό νο στη χ α ρ ά σο υ. Ν α χ α μογελ ά ς , ν α τολμ ά ς , ν α δ ί νε ι ς χ ώ ρο στο λε υ κ ό φως κ αι στη δημ ι ο υ ργ ία. Ν α γελ ά ς , ν α ζε ι ς , ν α ονε ι ρε ύ εσ αι. Ν α ζωγρ α φ ί ζε ι ς τον κ ό σμο με το δ ι κ ό σο υ π α ρ α μ ύ θ ι. ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ.  Κ ι έ πε ι τ α, ν α σμ ι γε ί ς με τ α π α ρ α μ ύ θ ια των ά λλων κ αι ν α α ντ α μ ώ νετε σε μ ια Γ ι ορτ ή, μ ια Γ ι ορτ ή Π α ρ α μ υ θ ι ο ύ...» Την Κυριακή 2 Ιουνίου το Μουσείο Ιστορίας Εκπαίδευσης Ιστορίας στολίστηκε με τις αφίσες ζωγραφιές των παιδιών του Δημοτικού Σχολείου Αγγελοκάστρου και υποδέχθηκε τους καλεσμένους του, για να τιμήσουν το έργο και την σαραντάχρονη πορεία της συγγραφέως Ελένης Πριοβόλου .        Η κινητικότητα στον αύλειο χώρο του Μουσείου ξεκίνησε από νωρίς. Παρά την έντονη ζέστη, το βιβλι

Το summer Camp της ΓΕΑ Αγρινίου μέσα από τη γραφή της μαμάς Αριάδνης Δάντε

Πρωινό Τετάρτης, 3 Ιουλίου 2024. Ο δευτερότοκος κατεβαίνει από το αυτοκίνητο της περήφανης Αγρινιώτισσας μάνας, που έχει παρκάρει στο Δημοτικό Στάδιο Αγρινίου "Μιχάλης Κιούσης" και συντροφιά με τη μάνα οδεύουν στο κλειστό γυμναστήριο. Ο νεαρός επίδοξος μπασκετμπολίστας είναι έτοιμος να παρακολουθήσει το 4ημερο Basketball Camp της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου, για το οποίο έκανε 300 χιλιόμετρα. Άλλωστε, τον σωστό δάσκαλο τον ακολουθούμε παντού. Κι αυτό το καλοκαιράκι από το να κάθεται ένας έφηβος στο σπίτι, είναι προτιμότερο να βρίσκεται στο γήπεδο και να μαθητεύει πλάι σε ξεχωριστούς προπονητές, για να κερδίζει γνώσεις και εμπειρίες στο αγαπημένο του άθλημα.  Αυτό το τετραήμερο οι προπονητές των αναπτυξιακών τμημάτων της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, Ελένη Καλαϊτζάκη (εμπνεύστρια και ιδρύτρια του Γ.Σ. ΑΡΤΕΜΙΣ ΑΧΑΡΝΩΝ) και Γιάννης Ελευθεριάδης μαζί με τον κορυφαίο Skill Development Basketball Coach, Ganon Baker και τον Διδάκτορα Προπονητή Δημήτρη Γαλάνη ήταν έτοιμοι