Εκδόσεις Τσιπούπολη

Την Παρασκευή 2 Ιουλίου οι μικροί δημιουργοί γνώρισαν τον περίτρανο ζωγράφο Θανασάκη. Ο Θανασάκης είναι ένας ακόμη ξεχωριστός ήρωας της Τσιπούπολης, που έχει ένα υπέροχο ταλέντο: ζωγραφίζει θαυμαστούς κόσμους με γεωμετρικά στοιχεία.  Στο άκουσμα της τεχνικής του Θανασάκη τα παιδιά παραξενεύτηκαν.  "Μα είναι πολύ εύκολο!', τους είπα. "Θα ορίσουμε ένα θέμα και θα δείτε πώς μπορούμε να το ζωγραφίσουμε δίχως πινέλο.". Κι επειδή φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση σκέφτηκα να δημιουργήσουμε σημαίες. Αρχικά, έβγαλα από το κουτί της Σκέψης τις κάρτες των παιδιών και μικρούς μονόχρωμους σταυρούς με 5 κυβάκια και τα προσκάλεσα να πάρουν θέση στα στρογγυλά τραπεζάκια. Έπειτα, ρώτησα τα παιδιά να μου πουν εάν γνωρίζουν πόσες γραμμές έχει η Ελληνική σημαία και εκείνα απάντησαν 4 ή 5, φέρνοντας στον νου τους είτε τις λευκές, είτε τις μπλε λωρίδες, αλλά όχι το άθροισμά τους.  Τότε, τους είπα ότι θα μοιραστώ μαζί τους μια  εργασία ενός μεγαλύτερου μαθητή μου

Ύστερα από το παιχνίδι διάσωσης του Κοτάκη στα τετράγωνα πλακάκια της αίθουσας Σκέψης, έφτασε και η ώρα της επίλυσης του προβλήματος  των κατοίκων της Χνουδούπολης και συγκεκριμένα  του Γαλάζιου Χνουδούλη και της Πορτοκαλένιας Χνουδούλας. Έτσι, την Παρασκευή 25 Ιουνίου ταξιδέψαμε στην Χνουδούπολη. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Έπειτα από οκτώ ώρες κατασκευής, κατάφερα να δημιουργήσω ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με στοιχεία που είναι γνωστά στα παιδιά από προηγούμενες συνεδρίες. Στο κέντρο του επιτραπέζιου παιχνιδιού περιλαμβάνεται το πορτοκαλί οικοδομικό τετράγωνο της οικογένειας Χνουδούλη , στο οποίο υπάρχει χτισμένη μόνο μια πλευρά, η πλευρά εισόδου. Η μακέτα του παιχνιδιού φιλοξενεί μικρές γωνίες, σκάλες, τετράγωνους και ορθογώνιους τοίχους, έναν αρχαίο ναό με πολλά δίχρωμα κυκλικά στεφάνια, λουλούδια από μικρά, μεγάλα και μεσαία πολύχρωμα κουμπιά, ένα ποτάμι, μια γέφυρα, αλλά και τέσσερα ζωάκια. Τα στοιχεία έχουν υλικά διαφορετικών υφών για να ενεργοποιήσουν την αίσθηση της

Το μεσημέρι της Παρασκευής 18 Ιουνίου επιφύλαξε στους μικρούς μου φίλους μια διαφορετική παιγνιώδη δραστηριότητα. Τα παιδιά άκουσαν με προσοχή την περιπέτεια του Κοτάκη, που στην προσπάθειά του να γευτεί τα πεντανόστιμα σκουλήκια του περιβόητου πράσινου λιβαδιού του προκάλεσε μεγάλη ζημιά -και εν τέλει φυλακίστηκε από τον βάτραχο φύλακά του - και ενεπλάκησαν ενεργά στο παιχνίδι " Σώστε το κοτάκι! ". Τα παιδιά ανέλαβαν να καθοδηγήσουν τη Σάλυ, τη σαλιγκαρούλα φίλη του Κοτάκη για να βρει τον φύλακα και να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του φίλου της. Οι παίκτες συμμμετείχαν με ιδιαίτερο ζήλο στις τρεις αποστολές που της όρισε ο βάτραχος. Το παιχνίδι απαιτούσε δεξιότητες στον προσανατολισμό, τις οποίες δεν διέθεταν τα παιδιά, αλλά τις κατέκτησαν μέσα από το παιχνίδι. Η ιστορία του παιχνιδιού στηρίχτηκε στην πυραμίδα του Freytag και μύησε τα παιδιά στα μυστικά της δημιουργίας μιας περιπέτειας, αλλά και στα βήματα συγγραφής μιας καλής ιστορίας. Τα υλικά που αξιοποιήθηκαν για τη

Το μεσημέρι της Τρίτης 15 Ιουνίου έφτασε και μαζί του έφτασε στο Eργαστήρι μας και το τρενάκι του Ν3 και τακτοποιήθηκε στα καναπεδάκια. Αφού καλωσόρισα τα παιδιά με την αγαπημένη μας συνήθεια - το μοίρασμα των καρτών του εργαστηρίου- άνοιξα το κουτί της Σκέψης και έδωσα σε κάθε παιδάκι από ένα ζευγάρι ξυλάκια. Έπειτα, θυμηθήκαμε την ψηφιακή αφήγηση των τριών σημείων ( http://chipoupolis.blogspot.com/2021/06/2.html ).  Λίγο πριν ολοκληρωθεί η ψηφιακή αφήγηση, μείναμε στο σημείο μετακίνησης του ενός από τα τρία σημεία που μεταβάλλει τη γωνία από μικρή σε καμαρωτή και φαρδιά. Τότε, κάλεσα τα παιδιά να κατέβουν από τα καναπεδάκια και να καθίσουν στο πάτωμα στηρίζοντας την πλάτη τους στα καναπεδάκια. Ύστερα, τους ζήτησα να μιμηθούν τις κινήσεις μου και να τεντωθούμε, να μαζευτούμε και να σταθούμε καμαρωτοί με την πλάτη ίσια και τα πόδια μας ενωμένα.          Αφού επαναλάβαμε το τέντωμα, το μάζεμα και το καμάρωμα συνέχισα την προβολή της ψηφιακής αφήγησης και διαπιστώσαμε πως αν ενώσουμε με

Να ξημερώνει Παρασκευή κι αμέσως πάλι Τρίτη... Και δεν άργησε να έρθει η Παρασκευή της 11ης Ιουνίου. Για τη μέρα αυτή είχα ετοιμάσει πάρα πολλές εκπλήξεις για τα παιδάκια του Εργαστηρίου Σκέψης. Έτσι, φόρτωνα, φόρτωνα κι όλο τακτοποιούσα τις τσάντες μου στο πορτ μπαγκαζ του αυτοκινήτου. Όταν γέμισε, ξεκίνησα για τον επίγειο Παράδεισό μου.  Φτάνοντας στον προορισμό μου άρχισα να κατεβάζω με προσοχή τις αγαπημένες μου κούκλες. Ναι, οι ήρωες των παραμυθιών και των ιστοριών μου ήταν έτοιμοι για να  γνωριστούν με τα παιδιά. Μόλις μπήκα στον βρεφονηπιακό σταθμό οι πρώτες που ενθουσιάστηκαν με τη συντροφιά μου ήταν οι δασκάλες των παιδιών. Έπειτα, κατευθύνθηκα στην αίθουσα που υποδέχομαι τα μικρά μου λουλούδια και τακτοποίησα τους επισκέπτες των παιδιών στα καρεκλάκια της αίθουσας. Μπροστά από κάθε ήρωα άφησα ένα αντικείμενο που αντιστοιχούσε σε ένα διαφορετικό δημιουργικό παιχνίδι.    Σε λίγο έφτασε και το τρενάκι των παιδιών και τακτοποιήθηκε στα καναπεδάκια του. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με