Την Παρασκευή 23 Ιουλίου τα παιδιά περιηγήθηκαν στον αγρόκηπο του Θανασάκη και ακολούθησαν την πορεία της Φιόνας στην ιστορία των μοτίβων. Τα τμήματα Ν3 και Ν5 που είχαν ακούσει την αφήγηση της ιστορίας ξεκίνησαν αμέσως τον εντοπισμό της διαδρομής της χελώνας στον αγρόκηπο λαβύρινθο και κατηύθυναν τη χελώνα στο σωστό τετράγωνο. Το Ν4 γνώρισε την ιστορία της Φιόνας μέσα από μια πεντάλεπτη ψηφιακή αφήγηση. Στη συνέχεια, η ψηφιακή αφήγηση στάθηκε η αφορμή για πολύ παιχνίδι στον λαβύρινθο του αγρόκηπου. Όλα τα παιδιά παρακολούθησαν τον λαβύρινθο, μελέτησαν καλά τα τετράγωνα με το γρασίδι, τα λουλούδια και τα μοτίβα και εντόπισαν την πορεία της χελώνας σύμφωνα με τις οδηγίες του σύννεφου. Μάλιστα, τα παιδιά του Ν4 βρήκαν πιο γρήγορα τη διαδρομή και μερικά από αυτά μιμήθηκαν τον τρόπο με τον οποίο έδωσε τις οδηγίες το σύννεφο, καταδεικνύοντας την υπεροχή της ψηφιακής αφήγησης έναντι στην κλασική αφήγηση. Στη συνέχεια, μοίρασα στα παιδιά κύβους και ξυλάκια και τα ενημέρωσα πως για την επ
Αυτό που λατρεύω στο Εργαστήρι Σκέψης είναι οι στιγμές που θα μπουν τα παιδιά στην αίθουσα για να δημιουργήσουμε. Την Τρίτη 20 Ιουλίου προέτρεψα τα παιδιά να γίνουμε όλοι μας μέρος ενός μοτίβου! Μπαίνοντας στην αίθουσα του Εργαστηρίου Σκέψης, τα παιδιά του Ν3 τακτοποιήθηκαν αμέσως στα μικρά καναπεδάκια και περίμεναν να ανοίξω το κουτί της Σκέψης για να μαντέψουν το θέμα του Εργαστηρίου. Ανοίγοντας το κουτί, έβγαλα από μέσα του ένα κουβάρι με σπάγγο. Αφού αναγνώρισαν τον σπάγγο περίμεναν ανυπόμονα τη συνέχεια. Ξ εκίνησα να παίρνω καρεκλάκια και να τα τοποθετώ σε γραμμές κοντά στα παιδιά. Πρώτα, τοποθέτησα 4 καρεκλάκια, έπειτα 3, ύστερα 2 και στο τέλος ένα. Τότε , με ρώτησε ο Θοδωρής: "Γιατί βάζετε 4, μετά 3, μετά 2 και μετά 1; Σε κάθε γραμμή ξεχνάτε 1!" Ακούγοντας τα λόγια του Θοδωρή χαμογέλασα, γιατί ο 3χρονος φίλος μου αποκάλυψε με τα λόγια του τη λογική δημιουργίας του μοτίβου με τις καρέκλες. Αμέσως, ρώτησα τον Θοδωρή: "Πως το ξέρεις ότι αυτό κάνω;" κι εκείνος