Τσιπούπολη - Chipoupolis

Το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία και τυχαίνει να είναι η ημερομηνία του τρίτου σεμιναρίου μου στο Αγρίνιο με σκοπό την ενίσχυση της ΕΛΕΠΑΠ (Παράρτημα Αγρινίου). Όταν επέλεξα τις ημερομηνίες για τα σεμινάρια της ΕΛΕΠΑΠ δεν γνώριζα αυτήν την πληροφορία. Ωστόσο, χαίρομαι ιδιαίτερα που παρέα με τους εκπαιδευτικούς που παρακολουθούν τα σεμινάρια "Μαθαίνω Πληροφορική δίχως Πληροφο ρική" θα στηρίξουμε και αυτή τη σημαντική μέρα το σπουδαίο έργο της ΕΛΕΠΑΠ. Και για να πάμε στο θέμα του τρίτου σεμιναρίου της δράσης με τίτλο "Ο Ενρίκε από το Μεξικό", έχω να καταθέσω το εξής: κι αν στα 14 μου χρόνια αγάπησα την Πληροφορική και δέθηκα μαζί της, στα 21 μου λάτρεψα την Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων. Αυτό το Σάββατο θα βρεθώ στο πολυαγαπημένο μου Αγρίνιο, μπροστά στους γνώριμους, πια, συμμετέχοντες της δράσης για να μιλήσω για εμπιστευτικότητα, ακεραιότητα και διαθεσιμότητα, έννοιες που πολλοί ενδεχομένως δεν αντιλαμβάνεστε, αλλά θέ...

Τι συμβαίνει όταν η βασίλισσα Ανάσσα βρίσκει λιωμένο τον χιονάνθρωπό της στο παλάτι του Πάγου; Και ποιος καθαρίζει τους παγωμένους δρόμους του Ροβανιέμι; Κι ύστερα, πώς αναποδογυρίζει το καμίνι της Βίδας και γεμίζουν λάβα τα δώρα των Χριστουγέννων λίγο πριν από την αναχώρηση του Άι-Βασίλη για την ταχύτερη περιστροφή του στη Γη; Ελάτε να ζήσουμε το παραμύθι της Ανάσσας του Πάγου στην κρυσταλλωμένη ενδοχώρα της Φιλανδικής Λαπωνίας και να συναντήσουμε τον Άι-Βασίλη με τα ξωτικά του, που δουλεύουν για την πιο σημαντική αποστολή του κόσμου. Γιατί, τελικά, τα Χριστούγεννα είναι μαγικά. Και οι επιθυμίες των παιδιών αξίζουν θαύματα... Η Ανάσσα του Πάγου Χριστούγεννα όλο χαρά, ας λάμψει η πλάση όλη, χαρές και γέλια στα παιδιά, αγάπη νά'χουν όλοι! Το παραμύθι «Η Ανάσσα του Πάγου» γράφτηκε την παραμονή των Χριστουγέννων του 2014 με αφορμή της επίσκεψη της συγγραφέως στο σπίτι του Χαμόγελου του Παιδιού στην Τέμενη Αιγίου. Με το παραμύθι της Ανάσσας αγκαλιάζουμε το μαγικ...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη πολιτεία ζούσε ένα μικρό κοριτσάκι που του άρεσε πολύ το παιχνίδι. Πού την έχανες, πού την έβρισκες την μικρούλα, με το που τελείωνε το σχολείο της διάβαζε στα γρήγορα τα μαθήματά της κι ύστερα έβγαινε στις αλάνες για να παίξει. Ώρες και ώρες παιχνιδιού, κουτσό, κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, σχοινάκι κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια με τα παιδιά της γειτονιάς. Μα τα χρόνια πέρασαν και το κοριτσάκι μεγάλωσε και ασχολήθηκε με την Επιστήμη της Πληροφορικής, ξεχνώντας το παιχνίδι. Ώσπου μια μέρα, γνώρισε έναν μικρό μαθητή και έπρεπε να τον φέρει κοντά στην επιστήμη της. Κι αφού σκέφτηκε διάφορους τρόπους για να βοηθήσει το μαθητή της, θυμήθηκε και τα ξεχασμένα της παιχνίδια στις αλάνες και την ανεμελιά της τρυφερής της παιδικής ηλικίας. Έτσι δημιούργησε έξι μικρές ιστορίες και άρχισε ένα παραμυθένιο ταξίδι γνώσης. Και προσπάθησε να φέρει κοντά στα παιδιά την επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών μέσα από το θεατρικό παιχνίδι. Αυτό λοιπ...