«Μια φορά κι έναν καιρό, μες σ’ έναν καρπερό αγρό, τυχαία μπήκε μια χελώνα, ποδηλατώντας από αγώνα. Στο μονοπάτι της στρωμένα τα πετραδάκια κυκλικά σε τρίγωνα την οδηγούσαν με χρώματα μοναδικά. Ευθείες σχίζαν τον αέρα, σημεία πέφταν στο νερό μοτίβα άψογα προβάλλαν και στήναν μαγικό χορό. -Αχ, τι ωραία που ’ναι εδώ; Τι μέρος καταπληκτικό! Ποιος να’ ναι τάχα ο καλλιτέχνης, ο δάσκαλος αυτής της τέχνης; Με αργό πεντάλ, καθώς χελώνα, η όμορφη, μικρούλα Φιόνα άρχισε να ρωτά την πλάση στον δημιουργό της για να φτάσει. -Μυρμήγκια κοσμογυρισμένα, πεταλουδάκια χαρωπά, τούτα τα φιλοτεχνημένα ποιου λεπτουργού είναι αγαθά; Καμιά απόκριση δεν πήρε, μήτε απάντηση απ’ τη γη, μα μήνυμα την συνεπήρε σε ένα σύννεφο χακί: -Πέρνα 100 πέτρες στην ευθεία κι ύστερα στρίψε αριστερά, σχημάτισε ορθή γωνία κι έπειτα πάλι τράβα μπροστά. Μπες στο λιθόκτιστο δρομάκι, μέτρα 100 ρόδα στη σειρά, και ζήτα απ’ τον Θανασάκη να σε διδάξει με χαρά. Έτσι και έκανε η χελώνα, η όμορφη, μικρούλα Φιόνα. Μια-μια τις πέτρες τις με...
Στην Τσιπούπολη αγαπάμε το παιδί, τη λογοτεχνία, τα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Αριάδνη Δάντε