Χτες βράδυ, μου ζήτησε ο Κρις να του κάνω παρέα και να του πω μια ιστορία. Αυτό το παιδί μπορεί να δουλεύει με εξαιρετική υπευθυνότητα και ανεξαρτησία όλη τη μέρα, αλλά τα βράδια με θυμάται και με προσκαλεί κοντά του πάρα πολύ τρυφερά. Αφού του περιποιήθηκα τα σκεπάσματα -όχι ότι το έχει ανάγκη, δεν είναι πια μωρό- πήγα στο δωμάτιο του Ανάσταση και πηρα από τη βιβλιοθήκη τον μικρο πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ*. Συμφωνήσαμε να τον διαβασουμε εναλλαξ. Απόψε θα διαβάσουμε μ όνο το πρώτο κεφαλαιο. Πριν ξεκινήσουμε, κάναμε έναν διάλογο για την άποψη του για τη Λογοτεχνία. Με μεγάλη μου λύπη ανακάλυψα ότι το παιδί μου θεωρεί τη Λογοτεχνία βαρετή! Ο Κρις μου άρπαξε το βιβλίο από το χερι και με βιασύνη έψαξε το κεφάλαιο της εισαγωγής. -"Περίμενε! Να δούμε ποιος είναι ο συγγραφέας!", του είπα. -"Τι μας νοιάζει...", απάντησε. -"Μα, αυτός είναι ο δημιουργός της ιστορίας!", πρόσθεσα με έντονο ύφος, που δεν σήκωνε περαιτέρω ανάλυση. Αφού του είπα το όν
Στην Τσιπούπολη αγαπάμε το παιδί, τη λογοτεχνία, τα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Αριάδνη Δάντε