Την είπαν δεντρολουλουδο. Περίεργο πλάσμα. Κι ανήσυχο. Στα δέκα της είχε καταφέρει να εξερευνήσει όλα τα ζωύφια της γειτονιάς της και στα είκοσι γνώριζε όλους τους καρπούς των δέντρων της περιοχής της. Της άρεσε πολύ να παίζει κρυφτό. Πότε με τα μικρά καλάμια της λίμνης και πότε με τα πολύχρωμα ζαχαροκάλαμα. Τη βοηθούσε κιόλας και το σχήμα της. Τα ξωτικά έλεγαν πως δεν ήταν παιδι των λουλουδιών, μα άγνωστος σπόρος που ταξίδευε στην πλάτη μιας μέλισσας και κατά λάθος έπεσε και φύτρωσε στη Λουλουδοχωρα. Από μικρή ήταν ένας μακρύς ροζ μίσχος. Κακώς την είπαν δεντρολουλουδο οι νονές της χώρας. Αυτή είχε μόνο μπόι και κατι ζικζακωτες γραμμές στον κορμό της. Σε όλα τα πλάσματα έκαναν σωστή επιλογή στο όνομα οι νονές, σε όλα, εκτός από το δεντρολουλουδο. Και γι' αυτό τον λόγο το δεντρολουλουδο ήταν το πιο σπουδαίο θέμα συζήτησης στη χώρα! -"Ακούς εκεί δεντρολουλουδο! Λιγνοκουτσουρο έπρεπε να την είχαν πει!", έλεγαν και ξαναλεγαν τα ξωτικά στις ακρίδες που πηδούσαν τρι...
Στην Τσιπούπολη αγαπάμε το παιδί, τη λογοτεχνία, τα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Αριάδνη Δάντε