Στη δεύτερη ημέρα της "πολιτικής μου τύχης" σφιχταγκάλιασα το Αγρίνιο και τη Ναύπακτο. Το πρωί της Τρίτης 29 Αυγούστου ξεκίνησα τη μέρα μου περπατώντας την οδό Παπαϊωάννου πλάι πλάι με το μπαμπά Γίγαντα με προορισμό την κεντρική πλατεία της πόλης. Εκτός από καμάρι -δεν ξέρω αν εγώ καμάρωνα τον μπαμπά που τον χαιρετούσαν με πλατιά χαμόγελα οι γνωστοί περαστικοί ή αν ο μπαμπάς καμάρωνε που έβγαινε στην αγορά με ένα από τα ξενιτεμένα του παιδιά- είχα και μια αγωνία. Θα την αναγνώριζα, άραγε, τη θεία Μάρω που είχα να τη συναντήσω από τα παιδικά μου χρόνια; Πριν από μέρες, όταν έμαθε η θεία Μάρω για τη συμμετοχή μου στις Αυτοδιοικητικές εκλογές, με κάλεσε στο τηλέφωνο για να μου ευχηθεί από καρδιάς. Ένα καφεδάκι με τη θεία ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να σκεφτώ με την άφιξη μου στην πόλη. Από τη συντροφιά μας δεν μπορούσε να λείπει και το άλλο ξενιτεμένο κουκλί του μπαμπά, η γαλανομάτα μάγισσα της οικογένειας. Και τι ωραία που βρεθήκαμε και τα είπαμε με τη γλυ...
Στην Τσιπούπολη αγαπάμε το παιδί, τη λογοτεχνία, τα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Αριάδνη Δάντε