Τσιπούπολη - Chipoupolis

"Αλήθεια, τι μπορούμε να κάνουμε με 4 μικρά ξυλάκια;", ρώτησα την Παρασκευή 16 Ιουλίου τους μικρούς λεπτουργούς του Ν3. Τα παιδιά, χωρίς να χάσουν χρόνο, κάθισαν στα τραπεζάκια τους κι άρχισαν να πειραματίζονται. "Κυρία, έκανα ένα τραπεζάκι", είπε ένας δημιουργός. Στη διπλανή θέση εργασίας φάνηκε μια μεγάλη γωνία, ενώ πιο πέρα το ένα ξυλάκι έμεινε στο πλάι, γιατί η μικρή δημιουργός είχε επιλέξει την κατασκευή ενός τριγώνου.  "Εγώ έφτιαξα σύμβολα", σημείωσε περήφανος ένας άλλος δημιουργός που σχεδίασε ένα Χ και μια παύλα.  Αφού παρατήρησαν τις κατασκευές τους και επαίνεσα τα παιδιά για τις δημιουργίες τους, σχολίασα:  "Ναι, αλλά κανείς σας δεν μου έφτιαξε έναν σταυρό!". Αφού τους έδειξα τον τρόπο, τα παιδιά μιμήθηκαν αμέσως τη δημιουργία μου.      "Και τώρα, θα σας δώσω άλλα τέσσερα ξυλάκια για να φτιάξετε έναν ακόμα μεγαλύτερο σταυρό.", είπα στα παιδιά μοιράζοντας τους ξυλάκια.  ¨Κυρία, κοιτάξτε τι έφτιαξα!", είπε ένας λεπτουργός μ

Καλεσμένοι της Τρίτης 13 Ιουλίου στον Γ' Βρεφονηπιακό Σταθμό Αθηνών ήταν η Φιόνα, ο Θανασάκης και ο θαυμαστός κήπος του με τα πανέμορφα μοτίβα. Οι ήρωες τακτοποιήθηκαν από νωρίς στα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου μου και καμάρωναν τα 110 τετράγωνα του θαυμαστού κήπου του Γεωμέτρη κόκορα, ανυπομονώντας να δουν και τις εντυπώσεις των παιδιών. Η έμπνευση για τη δημιουργία ενός αγρόκηπου ήρθε  για να καλύψει τις ανάγκες της μεταπτυχιακής μου διατριβής στη μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών "Δημιουργική Γραφή στην Εκπαίδευση" με τίτλο "Τα μοτίβα της Φιόνας: Όταν η ψηφιακή αφήγηση γίνεται αφορμή για τη δημιουργική μάθηση της Γεωμετρίας και της Αλγοριθμικής στο Νηπιαγωγείο". Περιλαμβάνει 110 τετράγωνα με μοτίβα και διαδρομές, που προσφέρουν σε κάθε εκπαιδευτικό της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης απεριόριστες δυνατότητες για να καλύψει οποιοδήποτε διδακτικό στόχο επιθυμεί μέσα από το παιχνίδι, ανάλογα βέβαια με τη φαντασία του. Φυσικά, προσφέρει και στα παιδιά πολύ περισσότερες ι

Την Παρασκευή 9 Ιουλίου, ο κόκορας Θανασάκης επισκέφτηκε το Εργαστήρι Σκέψης μαζί με τον μύθο της μάγισσας με τα πέντε φιαλίδια.  Μπαίνοντας στην αίθουσα Σκέψης συνάντησα τους δημιουργούς του Ν3 και ξεκίνησα να τους μοιράζω τις κάρτες τους, μόνο που αυτή τη φορά δεν έδινα την κάρτα στο χέρι των παιδιών, αλλά την άφηνα σε ένα από τα δύο στρογγυλά τραπεζάκια καθορίζοντας έτσι τη θέση τους. Αφού τα παιδιά τακτοποιήθηκαν στις θέσεις τους, άνοιξα ένα μικρό κουτάκι κι έβγαλα από μέσα του πέντε φιαλίδια. Έπειτα, μοίρασα στα παιδιά μικρά ξυλάκια και τους είπα ότι αυτά είναι μαγικά ραβδιά και θα ήθελα να τα προσέξουν γιατί σπάνε εύκολα. Μετά, έ δειξα στα παιδιά τα φιαλίδια και τους είπα πως πίσω από αυτά κρύβεται ένας μύθος κι άρχισα την αφήγησή μου: " Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα χώρο μακρινό, ζούσε μια μάγισσα που αγαπούσε τα φανταχτερά πράγματα. Έτσι, γύρισε όλα τα μέρη και μάζεψε τα αστραφτερά αντικείμενα μέσα σε πέντε φιαλίδια. Χρυσά αστέρια, ασημένια μισοφέγγαρα, πολύχρωμες καρ

Την Παρασκευή 2 Ιουλίου οι μικροί δημιουργοί γνώρισαν τον περίτρανο ζωγράφο Θανασάκη. Ο Θανασάκης είναι ένας ακόμη ξεχωριστός ήρωας της Τσιπούπολης, που έχει ένα υπέροχο ταλέντο: ζωγραφίζει θαυμαστούς κόσμους με γεωμετρικά στοιχεία.  Στο άκουσμα της τεχνικής του Θανασάκη τα παιδιά παραξενεύτηκαν.  "Μα είναι πολύ εύκολο!', τους είπα. "Θα ορίσουμε ένα θέμα και θα δείτε πώς μπορούμε να το ζωγραφίσουμε δίχως πινέλο.". Κι επειδή φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση σκέφτηκα να δημιουργήσουμε σημαίες. Αρχικά, έβγαλα από το κουτί της Σκέψης τις κάρτες των παιδιών και μικρούς μονόχρωμους σταυρούς με 5 κυβάκια και τα προσκάλεσα να πάρουν θέση στα στρογγυλά τραπεζάκια. Έπειτα, ρώτησα τα παιδιά να μου πουν εάν γνωρίζουν πόσες γραμμές έχει η Ελληνική σημαία και εκείνα απάντησαν 4 ή 5, φέρνοντας στον νου τους είτε τις λευκές, είτε τις μπλε λωρίδες, αλλά όχι το άθροισμά τους.  Τότε, τους είπα ότι θα μοιραστώ μαζί τους μια  εργασία ενός μεγαλύτερου μαθητή μου