Τσιπούπολη - Chipoupolis

Αγαπημένες μου μαμάδες, το Σάββατο είναι μια μέρα που εμείς οι εργαζόμενες μαμάδες βρίσκουμε χρόνο για να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με αυτά που αγαπάμε. Για μένα, που η μαγειρική είναι λατρεία, το να βρίσκομαι στην κουζίνα μου με τις ώρες είναι μεγάλη διασκέδαση και τα πρωινά του Σαββάτου προσπαθώ να αφιερώνομαι στις κατσαρόλες και να μαγειρεύω τα πιο μπελαλίδικα φαγητά. Πέρα από τη μαγειρική, αγαπώ πολύ και τη συγγραφή, οπότε πλάι από το τραπέζι της κουζίνας μου, ως tech -μαμά, έχω ένα μικρό γραφειάκι με ένα σταθερό υπολογιστή. Εκεί γράφω τις πολύτιμες σκέψεις μου, συνεπώς το συγκεκριμένο μηχάνημα είναι "ιερό" και δεν επιτρέπεται εύκολα η πρόσβαση σε τρίτους. Σήμερα το πρωί, καθαρίζοντας τα καρότα για την προετοιμασία του μεσημεριανού φαγητού, άκουσα μια φωνούλα : "Μαμά, θα μου πεις τον κωδικό για τον υπολογιστή σου;" Στο άκουσμα της ερώτησης χαμογέλασα πονηρά κι αφού τέλειωσα στα γρήγορα το καθάρισμα του καρότου που κρατούσα, έπλυνα ...

Πρόσκληση συμμετοχής στη δράση «Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται»  Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται. Ο δικός μου ήταν μόλις 4 ετών, όταν τον ρώτησα :  «Αναστάση, μ' αγαπάς;» Και μου είπε : «Τώρα που είναι νύχτα, σ' αγαπάω μέχρι τη νύχτα... Αύριο που θα είναι ο ήλιος, θα σ' αγαπάω μέχρι τον ήλιο... και μέχρι τη βροχή... » Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται. Και είναι μέσα στα σπίτια μας. Κοιμάται στα υπνοδωμάτιά μας και χρωματίζει την καθημερινότητά μας. Για την ακρίβεια είναι το παιδί μας και είναι το πολυτιμότερο κομμάτι της ζωής μας. Ας το ρωτήσουμε και ας το ακούσουμε...  Σκοπός της δράσης « Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται » είναι να ακούσουμε πώς νιώθουν οι λιλιπούτειοι ποιητές για τις μαμάδες τους και με τη βοήθεια των Νηπιαγωγών τους να καταγράψουμε τις πολύτιμες σκέψεις τους, δημιουργώντας ένα βιβλίο αγάπης για τη Γιορτή της Μητέρας [14 Μαΐου 2017]. Το βιβλίο θα διανεμηθεί ηλεκτρονικά στους Νηπιαγωγούς και τους γονείς των Ποιητών-...

"Ψάχνω, ψάχνω και γυρνώ, τα αντικείμενα κρατώ...", λέει ο μικρός Απόστολος στο τέλος του εκπαιδευτικού βιβλίου "Ψάχνοντας στην Πυθωνία". Ψάχνω, ψάχνω κι εγώ και βρίσκω ανθρώπους γεμάτους θέληση και όρεξη για δημιουργία. Κι εκεί στέκομαι. Ναι, εκεί μ' αρέσει να στέκομαι, να συζητώ και να αφιερώνω το χρόνο μου.  Δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες τρέχω με τον Απόστολο και τη θεία Μνήμη. Μαζί μου τρέχουν και έξι μικρά ζωάκια, αλλά και πολλά πολλά χαμένα αντικείμενα που αναπαριστούν τους πέντε βασικούς τύπους στον προγραμματισμό. Και μετά από τόση τρεχάλα, ήρθε η ώρα να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπάει η καρδιά μου : να διδάξω Πληροφορική παίζοντας. Πιστεύω βαθιά, ότι το παιχνίδι είναι το καλύτερο εκπαιδευτικό εργαλείο. Τρεχαλητό λοιπόν, και μια φορά το μήνα, θα στέκομαι στη γενέτειρα που δεν είναι άλλη από την πόλη της καρδιάς μου : το Αγρίνιο. Ναι, ναι. Εκεί ξετρύπωσα δυο φανταστικές νηπιαγωγούς κι εκεί βρήκα το κατάλληλο περιβάλλον. Αλλά μην νομίσετε ότι δεν θα ...

Και μπορεί το τριήμερο ταξίδι στη γενέτειρα να τελείωσε και να επέστρεψα στη βάση μου, αλλά με την επιστροφή μου έφερα στην οικογένεια της Τσιπούπολης δύο φανταστικές αδερφούλες και μια πολύ δημιουργική συνεργασία. Αλεξάνδρα Τσιτσικάου, Μαρίνα Τσιτσικάου, Αριάδνη Δάντε Η Αλεξάνδρα και η Μαρίνα είναι δύο εξαιρετικές νηπιαγωγοί που εδώ και ένα χρόνο διαβάζουν, προτείνουν, παίζουν και δημιουργούν στο δικό τους παραμυθοχώρο, που βρίσκεται στην καρδιά της πόλης του Αγρινίου. Έχοντας ακούσει πολύ καλά σχόλια για τη δουλειά των κοριτσιών, το πρωινό της Τρίτης πέρασα το κατώφλι του δημιουργικού παιχνιδοβιβλιοπωλείου Φουρφούρι και γνώρισα από κοντά τις ιδιοκτήτριές του. Η πρώτη εντύπωση ήταν καταπληκτική! Παστέλ χρώματα, μηνύματα παραμυθιών στους τοίχους, θεματικές γωνιές, μια τεράστια συστοιχία ραφιών που αγκάλιαζε περίτεχνα τη Γεωμετρία και απίθανα ξύλινα παιχνίδια που μου θύμισαν τα παιχνιδίσματα με τα παιδιά μου. Σκέφτηκα ότι αυτός ο χώρος είναι αναμφισβήτητα ένας «δικός»...

Η θεία Μνήμη είναι για μένα μια σπουδαία οντότητα. Πίσω από τη συγγραφική της ιδιότητα, κρύβεται και ο συμβολισμός της χωρητικότητας της μνήμης του υπολογιστή, μιας και τα μεγέθη των κουβάδων της θείας υποδηλώνουν το χώρο που δεσμεύει η κάθε μεταβλητή στον προγραμματισμό. Ωστόσο, η θεία Μνήμη και η συντροφιά της μπορούν να εκπαιδεύσουν και τη χωροταξική μας μνήμη. Παρακάτω παραθέτω τρία ζεύγη εικόνων με τη θεία Μνήμη, την Τύχη και τα τσιπάκια της Τσιπούπολης. Αγαπητοί φίλοι, μπορείτε να εκτυπώσετε τις έξι κάρτες και να παίξετε με τη μνήμη των παιδιών σας, αλλά και τη δική σας. Κόψτε τις 6 κάρτες, απομνημονεύστε τες για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προσπαθήστε να εντοπίσετε τα τρία ζεύγη.  Το παιχνίδι μπορεί να εμπλουτιστεί και με περισσότερες κάρτες ηρώων ή με την χρήση ενός χρονομέτρου για να δείτε ποιος από τους δύο σας είναι ο γρηγορότερος ανιχνευτής. Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και καλή απομνημόνευση!

Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα κουκλόσπιτο του Βορρά, ζούσε ένα κορίτσι που αγαπούσε πολύ τα παραμύθια, τις κούκλες και τα παιχνίδια. Το κορίτσι μεγάλωσε, σπούδασε, άρχισε να εργάζεται και όταν γέννησε τους δίδυμους πρίγκιπες της ζωής της αφοσιώθηκε στο μεγάλωμα των παιδιών της.  Όμως δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει, να ονειρεύεται και να δημιουργεί μοναδικές κατασκευές. Το κορίτσι αυτό είναι η Natasa Mathianaki και ίσως είναι η πιο δημιουργική και χρυσοχέρα μαμά που έχουμε γνωρίσει ποτέ.  Η Natasa Mathianaki παίζει και ότι και κι αν δημιουργεί, το κάνει με περισσή τέχνη και λεπτομέρεια. Μέσα στο κουκλόσπιτό της θα βρείτε ζωάκια, κουκλάκια, τσαντάκια και διαλεχτές παραμυθοκατασκευές.  Σήμερα το απόγευμα, η Αριάδνη Δάντε τρύπωσε στο κουκλόσπιτο και ανακάλυψε το χρυσόψαρο της θείας Μνήμης, τον Κροίσο, την Ολυμπιακή γατούλα της Νατάσας και μια σοφή κουκουβάγια. Και μιας και πλησιάζει το Δεκαπενταύγουστο, η Αριάδνη πείραξε το καραμελόδεντρο του Παναγιώτη, τη μικρή Ξανθού...