Η χρονιά που από μαναtasking έγινα Ερευνήτρια Δασκάλα (Aπολογισμός 2021)

 

Η περσινή χρονιά ήταν μια δύσκολη χρονιά για τους μαθητές, τις οικογένειές τους και τους εκπαιδευτικούς. Η πανδημία του κορωνοϊού δεν άφησε χωρίς μετάλλαξη και την Εκπαίδευση, η οποία απέκτησε ένα «τηλέ» και εξελίχθηκε σε τηλεκπαίδευση. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι μαθητές αναγκάστηκαν να διδάσκονται μέσα από την οθόνη και οι γονείς να προσπαθούν να γίνουν Τεχνικοί Δικτύων και συνάμα Δάσκαλοι των παιδιών τους. Όσο για τους Εκπαιδευτικούς, εκείνοι προσάρμοσαν όσο μπορούσαν τη διδασκαλία τους στην ψηφιακή εποχή και προσαρμόστηκαν και οι ίδιοι στα νέα δεδομένα. Μικροί και μεγάλοι πέρασαν δύσκολες στιγμές, τόσο με τα προβλήματα της διαδικτυακής πλατφόρμας του Υπουργείου Παιδείας, όσο και με τον τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό που έπρεπε να διαθέτει κάθε νοικοκυριό, αλλά και τις διαδικτυακές συνδέσεις που πολλές φορές άφηναν εκτός διαδικτυακής τάξης πολλά ή λίγα μέλη της.

            Μια άλλη ομάδα ανθρώπων που επηρεάστηκε βαθύτατα από την πανδημία του κορωνοϊού ήταν και εκείνοι που αγαπούν να γεννούν ιστορίες για παιδιά. Έτσι κι εγώ, μια μάνα που αγαπά να μοιράζεται τις ιστορίες της με τα παιδιά κι ύστερα να τα προσκαλεί να σκαρώσουν τις δικές τους ιστορίες, ένιωσα ότι χάνω ένα πολύτιμο κομμάτι της ζωής μου. Από την πρώτη μέρα που αναγκάστηκαν να μείνουν τα παιδιά στο σπίτι αναλογιζόμουν τρόπους με τους οποίους θα μπορούσα να τρυπώσω στα σχολειά και να τους σκορπίσω τα μικρόβια της δημιουργικής γραφής. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό το «τηλέ» της εκπαίδευσης που μας προσέφερε η Τεχνολογία, μου χάρισε πολλές μαγικές ευκαιρίες για «να γνωριστούμε καλύτερα… με τις ιστορίες», τόσο με τα αγόρια μου, όσο και με εκατοντάδες μαθητές -κυρίως- της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Χάρη στη δύναμη της Τεχνολογίας, αλλά και στις γνώσεις και την έμπνευση που μου χάρισε η συμμετοχή μου στο Εργαστήρι Δημιουργικότητας, Καινοτομίας και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κατάφερα να ανταμώσω μαθητές από πολλές γωνιές της Ελλάδας. Και η μαμά Έφη, όταν έμενε σπίτι δεν φρόντιζε μόνο τον Chris και τον Αναστάση. Ήταν μια «μάνα…tasking», που ενώ έψηνε το φαγητό των παιδιών της βρίσκονταν ψηφιακά και στο Αγρίνιο, στα Γιαννιτσά, στην Εκάλη, στη Θεσσαλονίκη, στην Κεφαλονιά, στο Παλαιό Φάληρο, στη Φλώρινα και σε ένα σωρό άλλα μέρη. Το πρώτο τετράμηνο του 2021, διαδικτυακά λοιπόν, είτε για λίγο, είτε για πολύ, μοιράστηκα με τα παιδιά πολύτιμες εμπειρίες και χρήσιμες κάρτες της αξιόλογης εργαλειοθήκης του Ευρωπαϊκού Προγράμματος StoryLogicNet προσπαθώντας να κρατήσω ζωντανή τη φλόγα της Λογοτεχνίας και της Δημιουργικής Γραφής.

Από το Μάιο ως τον Δεκέμβριο βίωσα μοναδικές δια ζώσης στιγμές στον Γ΄ Βρεφονηπιακό Σταθμό Αθηνών ΥΠΕΘΑ-ΓΕΣ, όντας μια δασκάλα ερευνήτρια της δημιουργικής Διδακτικής της Πληροφορικής ανάμεσα σε τρίχρονα αγγελούδια. Εκεί, δημιούργησα το «Εργαστήρι Σκέψης» και ένα σωρό μικρές ψηφιακές αφηγήσεις και παιχνίδια. Τέλος, τον Οκτώβρη ξεκίνησε στην Τσιπούπολη η λειτουργία του Εργαστηρίου Σκέψης για μαθητές Δημοτικού, όπου τα παιδιά έγραψαν ιστορίες και κατασκεύασαν ακόμη και αντικείμενα και σκηνικά για τα έργα τους.

Στις δράσεις μου συμμετείχαν περίπου 700 μαθητές και δεκάδες εκπαιδευτικοί από πέντε περιφερειακές ενότητες της χώρας:

1.     Περιφερειακή Ενότητα Αττικής (Αφίδνες, Χολαργός):

o  4 τμήματα μαθητών (~100 μαθητές) ηλικίας 12 ετών της ΣΤ΄ Δημοτικού, προερχόμενοι από σχολείο Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.

o  5 τμήματα μαθητών (~80 μαθητές) ηλικίας 3-5 ετών

2.     Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Ελλάδας (Αγρίνιο) με 310 μαθητές που φοιτούσαν σε σχολεία Δημόσιας Εκπαίδευσης. Αναλυτικά συμμετείχαν:

α. 3 Νηπιαγωγεία (5 τμήματα ~100 παιδιά ηλικίας 5-6 ετών)

β. 6 Δημοτικά Σχολεία:  

 Τμήμα Ένταξης (~20 παιδιά ηλικίας 7-11 ετών)

 Α΄ Δημοτικού (1 τμήμα ~ 20 παιδιά ηλικίας 6-7 ετών)

 Β΄ Δημοτικού (3 τμήματα ~ 60 παιδιά ηλικίας 7-8 ετών)

 Δ΄ Δημοτικού (1 τμήμα ~ 20 παιδιά ηλικίας 9-10 ετών)

 Ε΄ Δημοτικού (2 τμήματα ~ 40 παιδιά ηλικίας 10-11 ετών)

 ΣΤ΄ Δημοτικού (2 τμήματα ~ 40 παιδιά ηλικίας 11-12 ετών)

γ. Εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Αιτωλοακαρνανίας

δ. Παιδιά της Πρώιμης Παρέμβασης της ΕΛΕΠΑΠ (2-5 ετών)

3.     Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα, Κοζάνη) με 40 μαθητές Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου

• 5ο Δημοτικό Σχολείο Φλώρινας: 1 τμήμα με 20 μαθητές Ε΄ Δημοτικού
• Νηπιαγωγείο Νέας Χαραυγής: 1 τμήμα με 20 μαθητές Νηπιαγωγείου

4.     Περιφερειακή Ενότητα Ιονίων Νήσων

 Νηπιαγωγείο Διλινάτων Κεφαλληνίας: 1 τμήμα με 12 μαθητές

 3^ο Νηπιαγωγείο Αργοστολίου: 4 τμήματα με 40 μαθητές

5.     Περιφερειακή Ενότητα Κεντρικής Μακεδονίας (Γιαννιτσά, Νεάπολη Θεσσαλονίκης) με 140 μαθητές που φοιτούσαν σε σχολεία Δημόσιας Εκπαίδευσης. Αναλυτικά, συμμετείχαν:

 1^ο Νηπιαγωγείο Αριδαίας (1 τμήμα ~ 20 παιδιά ηλικίας 5 ετών)

 1^ο Νηπιαγωγείο Σκύδρας (1 τμήμα ~ 20 παιδιά ηλικίας 5 ετών)

 Γ΄ Δημοτικού (2 τμήματα ~ 40 παιδιά ηλικίας 9-10 ετών)

 Δ΄ Δημοτικού (3 τμήματα ~ 60 παιδιά ηλικίας 10-11 ετών)

Η πρώτη δράση αφορούσε μια ιστοριοσύνταγη και το σχολείο που επισκέφτηκα διαδικτυακά με μεγάλη χαρά ήταν το 2ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών. Το σχολείο αυτό έχει στο δυναμικό του την αγαπημένη μου συμφοιτήτρια από το μεταπτυχιακό τμήμα της Δημιουργικής Γραφής, κυρία Στέλλα Δαναβασίλη με την οποία πραγματικά όταν συναντιόμαστε μεγαλουργούμε. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο σχολείο υλοποιήσαμε τρεις δράσεις και στην τελευταία μας συνάντηση καταφέραμε να τα πούμε και δια ζώσης.

Τη Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, είχα την ευκαιρία να γνωριστώ με τα μαθητούδια της συμφοιτήτριάς μου και να μάθουμε πως συστήνεται ένας συγγραφέας, να μαντέψουμε τους ήρωες γνωστών παραμυθιών με τον χάρτη Ενσυναίσθησης και τις σκηνές από το εξαιρετικό υλικό του Ευρωπαϊκού Προγράμματος StoryLogicNet.eu και να γνωρίσουμε τον δημιουργικό μάγειρα Ευτύχη και το «μαύρο δάσος». Το σχετικό άρθρο βρίσκεται στη διεύθυνση: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/02/blog-post.html

 

Η δεύτερη επίσκεψή μου πραγματοποιήθηκε στη διαδικτυακή τάξης μιας άλλης αγαπημένης, πια, φίλης, της Νηπιαγωγού Αντωνίας Στελιανού στο 23^ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου. Εκεί, την Παρασκευή 26 Μαρτίου, υποδύθηκα την κυρία Άνοιξη και αφού γνώρισα τα παιδιά και έμαθα για τα αγαπημένα τους ζωάκια, τους αφηγήθηκα το παραμύθι του Γίγαντα του Δάσους.

 

Ως ανταμοιβή για τον κόπο μου δέχθηκα ένα πακέτο με υπέροχες ζωγραφιές των παιδιών, που πραγματικά θα μου μείνουν αξέχαστες. Το άρθρο "Η κυρία Άνοιξη και τα νηπιαγωγάκια της Αντωνίτσας" βρίσκεται στη διεύθυνση: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/04/blog-post.html

Η χαρά ενός συγγραφέα είναι να μοιράζεται τα βιβλιοπαιδιά του με τα παιδιά όλου του κόσμου και η επαφή των μαθητών με το λογοτεχνικό βιβλίο δεν πρέπει να σταματά ποτέ, ειδικά σε δύσκολες περιόδους όπως η περίοδος της πανδημίας. Την άποψη αυτή συμμερίστηκε και ο Δήμος Αγρινίου. Ωστόσο, λόγω των δύσκολων συνθηκών, τη σχολική χρονιά 2020-21 η Αντιδημαρχία Πολιτισμού αποφάσισε να     γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου διοργανώνοντας σε συνεργασία με την Α/θμια και την Β/θμια Εκπαίδευση Ν.Αιτ/νίας μια σειρά από διαδικτυακές επισκέψεις. Σε αυτές τις επισκέψεις είχα την τιμή να είμαι καλεσμένη και να συστήσω στους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της ιδιαίτερης πατρίδας μου πολλές ιστορίες και πολλούς ήρωες. Σχετικό άρθρο για τις επισκέψεις βρίσκεται στη διεύθυνση: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/03/blog-post_28.html

Τα γενέθλια του μεγαλύτερου παραμυθά ήταν μια όμορφη αφορμή για να τρυπώσω στις οθόνες των μαθητών της Α΄ τάξης του 17^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου. Λίγο πριν τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου, τη Δευτέρα 29 Μαρτίου βρέθηκα στη διαδικτυακή τάξη της Ελένης Μάντζιου και εκεί μύησα τα πρωτάκια στη μαγεία των Χαρτών Ενσυναίσθησης των Ηρώων του Προγράμματος StoryLogicNet. Έτσι, στην ψηφιακή τάξη της Ελένης εισέβαλλαν πολλοί ήρωες της εκπαιδευτικής μου σειράς με τίτλο «Μαθαίνω Πληροφορική δίχως Υπολογιστή». Έπειτα παίξαμε με τα παιδιά το παιχνίδι με τα ορθογώνια του ήρωα. Για το παιχνίδι αυτό είχα ετοιμάσει μια σειρά από δύο κάρτες για κάθε ήρωα. Η πρώτη κάρτα περιλάμβανε τη γνωριμία των παιδιών με τον ήρωα και η δεύτερη κάρτα τέσσερα κενά ορθογώνια. Αφού παίξαμε αρκετά με τους ήρωες και ένιωσα τον ενθουσιασμό των παιδιών, μετά από λίγες ημέρες έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο μια σειρά από Χάρτες Ενσυναίσθησης με τους ήρωες της ζούγκλας της Πυθωνίας, αλλά και αγαπημένους ήρωες των παιδιών. Στο ακόλουθο άρθρο περιλαμβάνονται εικόνες από τους χάρτες ενσυναίσθησης των παιδιών: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/04/blog-post_4.html

Την Τρίτη 30 Μαρτίου τηλεμεταφέρθηκα στο 16^ο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου, όπου συντροφιά με το τμήμα ένταξης της κυρίας Αγγελικής Νιάουστα, το τμήμα Β1 του κυρίου Γιώργου Μηλιώνη και το τμήμα Β2 της κυρίας Γιαννούλας Τριανταφύλλου παίξαμε τα παιχνίδια της μαντεψιάς των παραμυθιών. Τα παιδιά συμμετείχαν με μεγάλο ενθουσιασμό και σε κάθε μου ερώτημα η οθόνη μου γέμιζε με πολλά ψηφιακά χεράκια. Μετά τις επιτυχημένες μαντεψιές, σκεφτήκαμε με τα παιδιά κάποια στοιχεία από ήρωες που μας κάνουν χαρούμενους και κάποια λυπημένους.

Στο τέλος των διαδικτυακών επισκέψεων ζήτησα από τα μισά παιδιά να δημιουργήσουν έναν Χάρτη Ενσυναίσθησης με έναν καλό ήρωα και από τα άλλα μισά έναν Χάρτη Ενσυναίσθησης με έναν κακό ήρωα. Ύστερα, τα παρότρυνα να παραδώσουν τους χάρτες τους στη διευθύντρια του σχολείου κατά άνοιγμα των σχολείων, με σκοπό να δημιουργηθεί ένας τεράστιος πίνακας έκθεσης ηρώων. Με τον τρόπο αυτό, όλα τα παιδιά του σχολείου θα μπορούσαν να εμπνευστούν από τους ήρωές των μαθητών του τμήματος ένταξης και της Β΄ Δημοτικού και να τους εντάξουν σε διάφορες περιπέτειες. Φυσικά, πριν υλοποιήσω τις διαδικτυακές μου επισκέψεις, μοιράστηκα αυτή την ιδέα με τη διευθύντρια του 16^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, κυρία Αθανασία Ρακιντζή, η οποία την είχε βρει άκρως ενδιαφέρουσα και ευχή μας είναι να εμπνευστούν τα παιδιά πολλές ιστορίες.

Την Τετάρτη 31 Μαρτίου συνέχισα τον διαδικτυακό εορτασμό των γενεθλίων του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν με τα πεμπτάκια του 8^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου και τη δασκάλα τους, κυρία Ντίνα Κασσάρα. Αφού μαντέψαμε σωστά τα παραμύθια, ζήτησα από τα παιδιά να φτιάξουν τον Χάρτη Ενσυναίσθησης για έναν καλό και έναν κακό ήρωα και να τους παραδώσουν κι εκείνα στη δασκάλα τους στο άνοιγμα των σχολείων. Στη συνέχεια, παίξαμε το παιχνίδι της Ιστορίας και δημιουργήσαμε πραγματικά ευφάνταστες ιστορίες.

Τη σχολική χρονιά 2020-21 μου δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσω αρκετά τα κριτήρια αξιολόγησης ιστοριών και να ασχοληθώ με την αξιολόγηση οκτώ ομαδικών ιστοριών που έγραψαν οι μαθητές των τμημάτων ΣΤ2 και ΣΤ3 της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης. Το θέμα των ιστοριών αφορούσε στην επανάσταση του 1821 και οι μαθητές εκμεταλλεύτηκαν τη δυνατότητα επικοινωνίας μέσω του Διαδικτύου, αλλά και τον πλούτο των ιστορικών πηγών που προσφέρουν οι μηχανές αναζήτησης και δημιούργησαν πραγματικά πολύ καλές ιστορίες.

Συνεχίζοντας την άριστη συνεργασία με τις εκπαιδευτικούς Τζένη Νινιού και Μαριαρένα Κασιδάκη των ΣΤ2 και ΣΤ3, στις 31 Μαρτίου και την 1^η Απριλίου συναντηθήκαμε για να σχολιάσουμε τις οκτώ ομαδικές ιστορίες που έγραψαν οι μαθητές του τμήματος με αφορμή τους ήρωες του 1821. Βέβαια, μια αξιολόγηση δεν αποτελεί ποτέ εύκολη υπόθεση για κάποιον αξιολογητή. Κι όσο πιο πολύ μελετά κάποιος για τη Δημιουργική Γραφή και τη Λογοτεχνία, τόσο μεγαλύτερο είναι και το βάρος της κρίσης που πέφτει στους ώμους τους.

Η διαδικασία της αξιολόγησης βοήθησε ουσιαστικά τους μαθητές, γιατί ορισμένοι έλαβαν υπόψη τους τα σχόλια και ξαναγύρισαν πίσω στις ιστορίες τους μπαίνοντας στη διαδικασία επανεξέτασης του γραπτού τους.

Την Πέμπτη 1^η Απριλίου τηλεμεταφέρθηκα και στο Νηπιαγωγείο Διλινάτων Κεφαλονιάς, όπου είχα την χαρά να γνωρίσω τους μικρούς μαθητές της νηπιαγωγού Μαρίνας Τσιτσικάου. Αφού γνωριστήκαμε με τα παιδιά, πρότεινα και σε εκείνα να γνωριστούμε λίγο καλύτερα και με τις ιστορίες. Τα παιδιά συμφώνησαν ομόφωνα και τότε τους αφηγήθηκα το παραμύθι του Γίγαντα του Δάσους, κρατώντας ταυτόχρονα τις κούκλες του Γίγαντα, του νάνου, της Γριάς λαγουδίνας και του παπαγάλου.

Μετά από λίγες ημέρες, έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα όμορφο κολλάζ με ζωγραφιές των παιδιών και μια σειρά από υπέροχα στιγμιότυπα όπου τα παιδιά κρατούσαν στην αγκαλιά τους τον Γίγαντα του Δάσους.

 

Την ίδια μέρα ταξίδεψα με τη βοήθεια της Webex στο 5^ο Δημοτικό Σχολείο Φλώρινας και συνάντησα τα πεμπτάκια μιας άλλης αγαπημένης μου συμφοιτήτριας, της εκπαιδευτικού Μαρίας Περιβολάρη. Τα παιδιά γνώρισαν τις έννοιες τις αφήγησης, έμαθαν σημαντικές πληροφορίες για τα κριτήρια των καλών ιστοριών, μάντεψαν διάφορα παραμύθια παρατηρώντας τις χρήσιμες κάρτες της εργαλειοθήκης SLN και φάνηκε ότι απολάμβαναν πραγματικά τη διαδικτυακή μας συνάντηση μιας και τα ψηφιακά χεράκια των παιδιών δεν κατέβαιναν από την οθόνη της Webex.

Στις 2 Απριλίου, γενέθλια ημέρα του Άντερσεν, συναντήθηκα διαδικτυακά με τα εκτάκια του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου και υλοποιήσαμε μια σειρά από πολλές ασκήσεις δημιουργικής γραφής. Αρχικά, τα παιδιά ακολούθησαν το μοτίβο της σύστασης συμπληρώνοντας τα κενά με τα στοιχεία του χαρακτήρα τους κι έπειτα γνώρισαν τις διαφορές της αφήγησης και της ψηφιακής αφήγησης. Στο τέλος, έπαιξαν με τα παιχνίδια μαντεψιάς και τον Χάρτη Ιστορίας.

Την ίδια μέρα τηλεβόλταρα και στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Εκεί, πρόβαλα στα τεταρτάκια της τάξης της συμφοιτήτριάς μου -από το μεταπτυχιακό της Δημιουργικής Γραφής- κυρίας Αγγέλας Χατζηθωμά από το 1^ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης Θεσσαλονίκης μια ψηφιακή αφήγηση και ο Ρήγας ρώτησε τους σύγχρονους ήρωες του 2021 το ακόλουθο ερώτημα: «Ως πότε παλικάρια στα ζούμε στα κρυφά, θα μένουμε στο σπίτι μακριά απ’ τα σχολειά;». Η αφήγηση βρίσκεται στη διεύθυνση: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/01/2021.html  

Οι μικροί μαθητές της Αγγέλας άκουσαν με προσοχή την έμμετρη ψηφιακή αφήγηση του Ρήγα Φεραίου με τα παιδιά του 2021 και διατύπωσαν πληθώρα ερωτήσεων για τη δημιουργία ιστοριών. Μετά τη συζήτησή μας, παρουσίασα στα παιδιά μερικά χρήσιμα εργαλεία του SLN, καθώς και το εργαλείο Scratch, στο οποίο είχα δημιουργήσει την μικρή ψηφιακή αφήγηση. Στη συνέχεια, τους έδειξα το εργαλείο StoryJumper και μερικά από τα πλεονεκτήματά του. Στα παιδιά άρεσε περισσότερο το StoryJumper και τα ενθάρρυνα να ακολουθήσουν το παράδειγμα της δικής μου ψηφιακής ιστορίας και να δημιουργήσουν ένα διάλογο των σύγχρονων παιδιών με έναν ήρωα του 1821.

Η αγάπη του «Γίγαντα του Δάσους» είναι τεράστια και για αυτό τη Δεύτερα 5 Απριλίου ο Γίγαντας κατάφερε και μπήκε διαδικτυακά και με μεγάλο κέφι στο 16^ο και στο 23^ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου. Τα παιδιά χάρηκαν πολύ όταν είδαν τις κούκλες του παραμυθιού και έσπευσαν στα υπνοδωμάτιά τους για να πάρουν το αγαπημένο τους κουκλάκι για να το παρουσιάσουν στην κάμερα. Έπειτα, πραγματοποιήθηκε η αφήγηση του παραμυθιού με τη βοήθεια των νηπιαγωγών, οι οποίες χρωμάτισαν εκπληκτικά τα συναισθήματα των ηρώων. Την Τρίτη 6 Απριλίου ο Γίγαντας έκανε την εμφάνισή του στο 1^ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου σκορπώντας τις αγάπες του για τα παιδιά και τη φύση.

Την Πέμπτη 8 Απριλίου πραγματοποιήθηκε ένα ακόμη δημιουργικό ταξίδι στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης Θεσσαλονίκης, όπου συντροφιά με τα τριτάκια του κυρίου Δημήτρη Κόντη παίξαμε και μαντέψαμε πολλά παραμύθια και αρκετές χρήσιμες πληροφορίες για τη δημιουργία ιστοριών.  Έπειτα, πετάχτηκα για ακόμη μια φορά στα τριτάκια του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών. Μιας και τα παιδιά είχαν μάθει να μαγειρεύουν καλά ιστοριοσυνταγές, αποφάσισα να τους μάθω το παιχνίδι των αφηγητών του παραμυθιού «Ο γίγαντας του δάσους». Στη διαδικτυακή συντροφιά μας είχαμε την ηλεκτρονική έκδοση του παραμυθιού του Γίγαντα, ενώ στα χέρια μου κρατούσα τους καταπληκτικούς μου κουκλοήρωες.

Πριν ξεκινήσουμε τη συνεργατική μας αφήγηση, έχρισα τη δασκάλα των παιδιών, κυρία Στέλλα Δαναβασίλη «παπαγάλο του παραμυθιού» κι έπειτα μοίρασα τυχαία στα παιδιά τους υπόλοιπους ρόλους του παραμυθιού. Για την αφεντιά μου κράτησα τον ρόλο της συντονίστριας, ώστε να υπάρχει σωστή ροή στο παιχνίδι της αφήγησης. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε μια απολαυστική συζήτηση με τους μαθητές και τα παιδιά έπαιξαν μαζί μου το παιχνίδι του «Αν». Το παιχνίδι αυτό περιλαμβάνει διάφορες υποθέσεις που τροποποιούν το παραμύθι τόσο στην αρχή, στη μέση, αλλά και στο τέλος του. Πρόκειται για μια σειρά δημιουργικών ασκήσεων που ενεργοποιεί άμεσα τη φαντασία, αλλά και τη λογική των παιδιών.

Την Παρασκευή 16 Απριλίου πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή συνάντηση με τα εκτάκια του 16^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, για να γνωριστούμε καλύτερα μαζί, αλλά και μαζί με τις ιστορίες, σύμφωνα πάντα με τα χρήσιμα εργαλεία του StoryLogicNet.

Στις 18 Μαΐου είχα τη δυνατότητα να συμμετάσχω ως Εισηγήτρια στο Επιμορφωτικό Σεμινάριο για Εκπαιδευτικούς με θέμα «Ο κύκλος ζωής ενός απορρίμματος», που συνδιοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Καθαριότητας και Ανακύκλωσης του Δήμου Αγρινίου, σε συνεργασία με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Το θέμα της εισήγησής μου αφορούσε τη μορφολογία του παραμυθιού, όπου εξήγησα και μερικά χρήσιμα εργαλεία της πλατφόρμας SLN.

Ο Μάιος αποδείχθηκε ο μήνας των διαλέξεων προς το ενήλικο κοινό και έτσι στις 26 του μήνα είχα την τιμή να είμαι κεντρική ομιλήτρια στη διομιλική Διαδικτυακή Τηλεδιάσκεψη του Μαΐου για τη Νεότητα των Ροταριανών Ομίλων Αθήνα -Φιλοθέη και Ροταριανός Ηλεκτρονικός Όμιλος Νοτίου Ελλάδος (Rotary eClub South Greece). Συνδιοργανωτές της εκδήλωσης ήταν οι Όμιλοι Αθήνα - Γουδή, Βουλιαγμένη, Κηφισιά-Πολιτεία, Κηφισιά-Καστρί, Κόρινθος, και Σαντορίνη. Το θέμα της εισήγησης «Απειλές και κίνδυνοι του Διαδικτύου σε παιδιά και εφήβους, ο ρόλος της οικογένειας» προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον στο κοινό και ακολούθησε μακρά συζήτηση.

Στη συνέχεια συμμετείχα στο 3ο Online συνέδριο του eSafety Label, που συνδιοργάνωσαν ο Συντονιστής, οι Πρεσβευτές του eSafety Label και το Εργαστήριο Πειραματικής Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ με θέμα: «Ασφάλεια στο Διαδίκτυο: ο ρόλος της οικογένειας».

Τον Μάιο συνέβη και κάτι που περίμενα πολύ καιρό. Με το άνοιγμα των σχολείων κατάφερα να ξεκινήσω ένα πιλοτικό πρόγραμμα για τα παιδιά του Γ΄ Βρεφονηπιακού Σταθμού ΥΠΕΘΑ-ΓΕΣ με τίτλο «Εργαστήρι Σκέψης». Το Εργαστήρι Σκέψης αποτελεί μια σειρά εργαστηρίων για παιδιά προσχολικής ηλικίας με στόχο τη δημιουργική μάθηση γεωμετρικών εννοιών, την εξοικείωση με την αλγοριθμική, την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και τη δημιουργική γραφή έχοντας ως βασικά εργαλεία την ψηφιακή αφήγηση και την παιχνιδοποίηση.

Το άρθρο για την πρώτη μου επίσκεψη στον Παράδεισο βρίσκεται στη διεύθυνση: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/05/blog-post.html 

Το Εργαστήρι δημιουργήθηκε με αφορμή την έρευνά μου στη Διδακτική της Πληροφορικής, στα πλαίσια των διδακτορικών μου σπουδών και την έμπνευση που μου δόθηκε από τα «μεγάλα μωρά» του Γ Βρεφονηπιακού Σταθμού Αθηνών και πραγματοποιήθηκε σε τρία τμήματα του σταθμού. Στο εγχείρημα αυτό δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πολύτιμη υποστήριξη του προσωπικού και της Ανχη (ΥΓ), Ελένης Βασιλοπούλου, διευθύντριας του Γ ΒΝΣΑ, αλλά και στην ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το Εργαστήρι ολοκληρώθηκε σε 21 συνεδρίες και η συμμετοχή των παιδιών ήταν αξιοθαύμαστη. Στο τέλος, ο κόκορας Θανασάκης έμαθε σε όλους μας την τέχνη της ζωγραφικής και των μοτίβων με τον δικό του τρόπο και τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε ήταν πραγματικά εντυπωσιακά.

  

Στο πρώτο Εργαστήρι γνωρίσαμε το Σημείο. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στη διεύθυνση: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/06/1.html 

Σειρά είχαν τα Τρία Σημεία: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/06/2.html 

Μετά, τεντωθήκαμε, σταθήκαμε, μαζευτήκαμε και γνωρίσαμε τις γωνίες: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/06/blog-post_18.html

Έπειτα, ακολούθησε ο Κύκλος της Χαράς: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/06/blog-post.html 

  

 

  

 

 

Στη συνέχεια, ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι σωτηρίας και πολλές πτυχές σκέψης: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/06/blog-post_28.html 

Σύντομα, από την αφή περάσαμε στη δημιουργική σκέψη και στην επίλυση προβλημάτων: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/07/blog-post.html

  

Και με αυτή τη σειρά, φτάσαμε στον γεωμέτρη κόκορα Θανασάκη. Αφού μάθαμε τον δάσκαλο Γεωμέτρη, αναζητήσαμε και τον τρόπο εργασίας του. http://chipoupolis.blogspot.com/2021/07/blog-post_11.html 

 

Ακούσαμε πολλές ιστορίες, εντοπίσαμε τα πέντε φιαλίδια της μάγισσας: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/07/blog-post_22.html    

 

Θαυμάσαμε τον αγρόκηπο του Θανασάκη: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/07/blog-post_26.html 

Ξεκινήσαμε τη δημιουργία μοτίβων. Μοτίβα στα τραπεζάκια με ξυλάκια και κυβάκια, ώσπου παρατηρήσαμε και τα μοτίβα που μας έφτιαχνε η γλώσσα προγραμματισμού python.

http://chipoupolis.blogspot.com/2021/07/python.html

Με την πάροδο των ημερών γίναμε και εμείς οι ίδιοι μέρος ενός μοτίβου: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/08/blog-post.html

Αγαπήσαμε πολύ τον αγρόκηπο με τις διαδρομές του, που άλλες φορές ήταν χειροπιαστές κι άλλοτε ψηφιακές: http://chipoupolis.blogspot.com/2021/08/blog-post_2.html 

Κι ύστερα από 21 εβδομάδες κατέληξα στη μαγική συνταγή που κάνει τα παιδιά ευτυχισμένα! 

http://chipoupolis.blogspot.com/2021/10/blog-post.html

Τον Σεπτέμβριο επανήλθα στον Γ’ Βρεφονηπιακό Σταθμό με ολοκαίνουριους ήρωες και ψηφιακές αφηγήσεις για να μάθουμε με τα παιδιά σημαντικές πληροφορίες και τρόπου απόκτησης της γνώσης.

 

  

  

Τον Οκτώβριο ξεκίνησε στην έδρα των Εκδόσεων Τσιπούπολη το πρώτο Εργαστήρι Σκέψης για παιδιά Δημοτικού. Στόχος του συγκεκριμένου Εργαστηρίου είναι να καλλιεργήσει πολύπλευρα τα παιδιά. Μέσα από στοχευμένες ασκήσεις τα παιδιά εξασκούν τη μαθηματική και λογική τους σκέψη, τη φαντασία, τη λεπτή κινητικότητα, την εκφραστική ανάγνωση, ωθούνται στη δημιουργική γραφή και στην μηχανική. Το Εργαστήρι πραγματοποιείται μια φορά την εβδομάδα και διαρκεί 90 λεπτά.

 

Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου συναντηθήκαμε με την εικαστικό Μαρία Μαχαλιώτη και τις μαθήτριές της στη Σκηνή Έκφρασης, στο Αγρίνιο και σχεδιάσαμε τρισδιάστατους ήρωες.  

   

  

Τη Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου βρέθηκα με τα δευτεράκια της κυρίας Ελένης Μάντζιου στο 17^ο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου για να διδάξω στα παιδιά τα μυστικά της ψηφιακής αφήγησης. Παράλληλα, πήρα τον ρόλο της ψηφιακής μοδίστρας των φωνών των μαθητών της Ελένης για να ετοιμάσουμε μια σπουδαία έκπληξη για τα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου. Στο τέλος, όλοι οι μαθητές ζωγράφισαν όμορφες ζωγραφιές και έγραψαν ευχές για τα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου, τα οποία θα επισκεπτόμουν στη συνέχεια.

 

Λίγο μετά τις 11 το πρωί και σέρνοντας μια γιγάντια βαλίτσα με τους μοναδικούς ήρωες των παραμυθιών μου, το θεατρικό παραμύθι της Ανάσσας των Χριστουγέννων και τις ζωγραφιές των μαθητών του 17^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, συνάντησα τα παιδιά του Τμήματος Πρώιμης παρέμβασης της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου, για να τους αφηγηθώ το παραμύθι της αγαπημένης μου Ανάσσας. Τα παιδάκια χάρηκαν πολλοί με τους κουκλοήρωες. Έπειτα, μοιράστηκαν στα παιδιά αντίτυπα του χριστουγεννιάτικου θεατρικού παραμυθιού και ένα λευκό τσαντάκι με τη φιγούρα του Άι Βασίλη, ευγενική χορηγία των Εκδόσεων Τσιπούπολη. Με την πολύτιμη βοήθεια των σπουδαίων αγγέλων βοηθών των παιδιών, τα παιδάκια ζωγράφισαν τη φιγούρα του αγαπημένου τους Άγιου και μετά κατευθυνθήκαμε στην αίθουσα δραστηριοτήτων για να συνεχίσουμε το παιχνίδι μας με άλλες κατασκευές. Στη διαδρομή τα παιδιά τραγουδούσαν ένα τραγουδάκι και η πομπή ήταν ιδιαίτερα συγκινητική.

  

 

 

 

Οι τελευταίες μέρες του 2021 μου επιφύλαξαν ένα καταπληκτικό ταξίδι αστραπή στην όμορφη Πέλλα. Στις 15 και 16 Δεκεμβρίου βρέθηκα καλεσμένη του κ. Νίκου Αγγελίδη, Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Πέλλας και της Συντονίστριας Εκπαιδευτικού Έργου ΠΕ60 του 3ου ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Κεντρικής Μακεδονίας, κυρία Άννα Βαμβάκη για να ταξιδέψω μερικούς από τους μαθητές στον κόσμο των παραμυθιών και να μοιραστώ μυστικά της ψηφιακής αφήγησης, αλλά και της δημιουργίας ηρώων. Πέρα από την τιμή και την εμπιστοσύνη στο έργο μου, οι οικοδεσπότες φρόντισαν να με ξεναγήσουν στις ομορφιές της Αριδαίας και των Γιαννιτσών και να νιώσω πραγματικά μια πολύ ζεστή φιλοξενία. Από την ομάδα δεν έλειπε και η αγαπημένη μου συμφοιτήτρια, εκπαιδευτικός του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, κυρία Στέλλα Δαναβασίλη.

  

Η 15^η Δεκεμβρίου ήταν αφιερωμένη στην Άννα Βαμβάκη και στα νηπιαγωγεία. Το πρώτο σχολείο που επισκέφτηκα στην Πέλλα ήταν το 1^ο Νηπιαγωγείο Αριδαίας. Εκεί, τα παιδιά μαγεύτηκαν από τους δεκάδες ήρωες του παραμυθιού της Ανάσσας του Πάγου και κυριολεκτικά ήταν το πιο ήσυχο κοινό που θα μπορούσε να έχει κάποιος αφηγητής. Στη συνέχεια, όλα τα παιδιά παρέλαβαν από ένα υλικό από το μικρό μου σεντούκι και εντελώς τυχαία κατασκευάσαμε το δικό μας επιτραπέζιο παιχνίδι. Το άρθρο «Το λιοντάρι και το τρίγωνο με τα ολόγιομα φεγγάρια» περιλαμβάνει την κατασκευή του παιχνιδιού μας και βρίσκεται στον σύνδεσμο:  http://chipoupolis.blogspot.com/2021/12/blog-post.html 

 

 

Λίγο αργότερα βρεθήκαμε στο 1^ο Νηπιαγωγείο Σκύδρας. Εκεί, η νηπιαγωγός μεγαλούργησε μιας και είχε κατασκευάσει ένα υπέρλαμπρο Εργαστήρι του Άι Βασίλη για να υποδεχθεί όλους τους ήρωες του παραμυθιού μου. Όλα τα παιδιά γνώρισαν τους ήρωες που ήρθαν ειδικά για αυτά από το μακρινό Ροβανιέμι και ενθουσιάστηκαν με τα ονόματά τους.

Στις 16 Δεκέμβρη η μέρα ανήκε στους μαθητές της Δ΄τάξης του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών και στη δασκάλα τους. Η Στέλλα είχε φροντίσει να τους μοιράσει τους ρόλους του χριστουγεννιάτικου παραμυθιού μου και τα παιδιά ξετρελάθηκαν όταν άνοιξα την πελώρια βαλίτσα μου και άρχισα να δίνω στο καθένα τον ήρωα που θα ενσάρκωνε κατά την αφήγηση του παραμυθιού.

Οι μαθητές παρακολούθησαν όλα τα βήματα για τη δημιουργία μιας ψηφιακής αφήγησης και προπονήθηκαν στην εκφραστική ανάγνωση για να επιτύχουν την καλύτερη απόδοση του ρόλου τους. Με τη βοήθεια μιας συσκευής καταγραφής ηχογράφησα την αφήγηση κάθε μαθητή και η δασκάλα τους κατέγραφε τη διάρκεια της αφήγησης στον πίνακα συνθέτοντας τα κομμάτια του ιστοριοπίνακα. Τα παιδιά βιώνοντας τη διαδικασία κατανόησαν την πολυπλοκότητα της δημιουργίας μιας ψηφιακής αφήγησης και του μεγάλου χρόνου που απαιτείται για την οργάνωση και παραγωγή μιας ψηφιακής αφήγησης διάρκειας μόλις τριών λεπτών. Παρόλα αυτά, τους άρεσε τόσο πολύ η διαδικασία και ορισμένοι είχαν πραγματικά ενδιαφέρουσες ερωτήσεις για το αντικείμενο μελέτης.

Στο τέλος της επίσκεψής μου παρέλαβα έναν θησαυρό με την εικονογράφηση του παραμυθιού μου από τους μικρούς μαθητές. Για να με θυμούνται έδωσα σε κάθε μαθητή από ένα μονόχρωμο ξυλάκι και τους ζήτησα να μοιραστούν μαζί μου ηλεκτρονικά την ιστορία του.

 

 

Στην επιστροφή μου ασχολήθηκα πολύ με την ψηφιακή αφήγηση του παραμυθιού της Ανάσσας του Πάγου και την ενσωμάτωση των αρχείων ήχου των μαθητών του 17^ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου, ώστε να μπορέσουμε με τη βοήθεια της τεχνολογίας να δημιουργήσουμε μια ξεχωριστή αφήγηση για τα παιδάκια της πρώιμης παρέμβασης της ΕΛΕΠΑΠ. Ξημερώματα της Τετάρτης 22 Δεκεμβρίου η αφήγηση είχε πια ολοκληρωθεί. Με το χτύπημα του κουδουνιού, βρέθηκα στην οθόνη της τάξης και μοιράστηκα με τα παιδιά την ψηφιακή αφήγηση με την ευχή να τους αρέσει για να πάρω την πολυπόθητη έγκριση να μοιραστώ την προσπάθειά μας με τα παιδάκια της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου. Αφού κατάφερα να ενθουσιάσω τους μαθητές της Ελένης, προώθησα την ψηφιακή αφήγηση στην ΕΛΕΠΑΠ κι έτσι το παραμύθι ειπώθηκε από τα παιδιά στα παιδιά. Μετά τη σύνδεση στο Αγρίνιο, σειρά για παιχνίδι είχε το Νηπιαγωγείο Χαραυγής Κοζάνης.

Στη συνέχεια, συνδέθηκα στην ψηφιακή τάξη της κυρίας Στέλλας Τσίρου από το Νηπιαγωγείο Νέας Χαραυγής Κοζάνης και γνώρισα στους μικρούς μαθητές τους ήρωες του παραμυθιού "Η Ανάσσα του Πάγου". 

 

 
Το ίδιο απόγευμα πραγματοποίησα μια ακόμη σύνδεση πηγαίνοντας στα δυτικά της χώρας μας και συγκεκριμένα στο όμορφο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς. Εκεί, με περίμεναν όλα τα νηπιαγωγάκια του 3ου Νηπιαγωγείου συντροφιά με τις δασκάλες τους, αλλά και τους γονείς και παππούδες για να τους αφηγηθώ το χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Με αυτόν τον τρόπο, η Διευθύντρια του Νηπιαγωγείου με το εκπαιδευτικό προσωπικό σκέφτηκαν να γιορτάσουν τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων και να πραγματοποιήσουν τη γιορτή του σχολείου με ασφαλή τρόπο για όλους... από τα σπίτια μας. 

Η συμμετοχή των παιδιών ήταν πραγματικά συγκινητική και παρά τα προβλήματα της τεχνολογίας τα ερωτήματά τους για τους κατοίκους του Ροβανιέμι πήραν τις πολυπόθητες απαντήσεις. Ευχαριστώ θερμά τον συνδετικό κρίκο για την υλοποίηση της δράσης, την νηπιαγωγό Μαρίνα Τσιτσικάου που ανήκει στο δυναμικό του σχολείου, καθώς και την Διευθύντρια του σχολείου, κυρία Μαρία Πεβεράτου για τη θερμή υποδοχή και την εξαιρετική συνεργασία.

Το 2021 δεν άφησε στα ράφια των βιβλιοπωλείων κανένα νέο μου βιβλιοπαιδί. Ωστόσο, μέσα από την σκληρή προσπάθεια να δοκιμάσω την πλατφόρμα του StoryLogicNet, αλλά και να δοκιμάσω τη δημιουργική μάθηση γεωμετρικών εννοιών στα τρίχρονα του Γ΄ Βρεφονηπιακού Σταθμού ΥΠΕΘΑ-ΓΕΣ κατάφερα να δημιουργήσω δύο πολύτιμα ημερολόγια εργασιών με χρήσιμες παρατηρήσεις. Το πρώτο μου ημερολόγιο με τίτλο «Ας γνωριστούμε καλύτερα…με τις ιστορίες» περιλαμβάνει τον αλγόριθμο για τη δημιουργία ηρώων και ιστοριών, ενώ το δεύτερο όλα τα τραγούδια, τα παιχνίδια, τις ψηφιακές αφηγήσεις, αλλά και τα βήματα επιτυχίας του Εργαστηρίου Σκέψης. Το πρώτο μου ημερολόγιο τόλμησα να το υποβάλλω στον 66^ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς στην κατηγορία «Πρόγραμμα φιλαναγνωσίας και δημιουργικής γραφής». Στις 27 Δεκεμβρίου η Επιτροπή ανάρτησε τα σχόλια για τα έργα που παρέλαβε και για το πρόγραμμα «Ας γνωριστούμε καλύτερα …με τις ιστορίες» κατέγραψε τα εξής:

Πρόκειται για ένα αξιόλογο πρόγραμμα που εκπόνησε η συγγραφέας Ευτυχία Σαμαρτζοπάνου, ως μέλος του Εργαστηρίου Καινοτομίας Δημιουργικότητας και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση (ΔηΚαιΤε) του Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας. Απευθύνεται σε μαθητές Α/θμιας και Β/θμιαςΕκπ/σης καθώς και σε εκπαιδευτικούς δημοτικών και νηπιαγωγείων. Για την πραγματοποίησή του εφαρμόζεται η μεθοδολογία του Ευρωπαϊκού Προγράμματος StoryLogicNet (SLN), και έχει πολλαπλούς στόχους. Να εμφυσήσει την αγάπη προς τη λογοτεχνία, να μεταδώσει κανόνες και καλές πρακτικές της δημιουργικής γραφής, να αναπτύξει το ομαδικό συνεργατικό πνεύμα και να καλλιεργήσει ψηφιακές δεξιότητες.

Τα μέλη της Επιτροπής διάβασαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις ιστορίες με τίτλο «Σώζοντας τα Χριστούγεννα από τον κορωνοϊό», που έγραψαν μετά την εκπαίδευσή τους τα παιδιά μετά από εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε έξι συνεδρίες. Επίσης, από το εμπεριστατωμένο κείμενο – έκθεση των κείμενο 124 σελίδων ενημερώθηκαν για τις φάσεις και τις επιμέρους δράσεις του προγράμματος «Ας γνωριστούμε καλύτερα… με τις ιστορίες» καθώς και πώς εφαρμόστηκε από την κ. Σαμαρτζοπάνου σε σχολεία ανά την Ελλάδα.

Ελπίζουμε ότι το πρόγραμμα θα συνεχιστεί και θα συντελέσει ώστε στο μέλλον να κατατεθούν στο διαγωνισμό της Γ.Λ.Σ. αξιόλογες συμμετοχές δημιουργίας λογοτεχνικού λόγου.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων περιλαμβάνεται στη διεύθυνση: https://womensliteraryteam.blogspot.com/2021/12/blog-post_26.html?m=1

Στις 29 Δεκεμβρίου πραγματοποίησα το τελευταίο Εργαστήρι της χρονιάς με τα μικρά μου διαμάντια στον Γ’ Βρεφονηπιακό Σταθμό. Εκεί, παρουσίασα στους παρευρισκόμενους μαθητές μια ψηφιακή αφήγηση με τα έργα του πρώτου μας τριμήνου και δημιούργησα ένα νέο επιτραπέζιο παιχνίδι με υλικά από το σεντούκι και τη χριστουγεννιάτικη τσάντα που μου έχουν χαρίσει τα ξωτικά από το Ροβανιέμι.

Φεύγοντας από τον σταθμό έδεσα καλά τη ζώνη ασφαλείας και ευχήθηκα:

«Εύχομαι για τη νέα χρονιά η ζώνη ασφαλείας να είναι το μόνο μέτρο που μας χρειάζεται για να πάμε να συναντήσουμε τους αγαπημένους μας. Καλή χρονιά με υγεία, αγάπη και δημιουργικότητα!»

Και μην ξεχνάτε: μαζί με τα παιχνίδια, τις ηλεκτρονικές συσκευές και τα ρούχα, ας χαρίζουμε στα παιδιά μας και από ένα βιβλίο. Κατά προτίμηση, της αγαπημένης μου συγγραφέως… εκείνης της ονειροπόλας, της Αριάδνης Δάντε.